ermeni soykırımı tasarısı fransa meclisinden geçtikten sonra "fransa'ya gider, soykırım yok derim" diyerek birçok türk'ün sempatisini kazanan ve avrupa birliği nezdinde türkiye'nin başını uzun süre ağrıtacak olan malatyalı gazeteci.
provokasyon olduğu her tarafından belli olan bir suikaste kurban gitmiştir*.
başına sıkılan 2 kurşunla gazetesine girerken 18-19 yaşlarındaki biri tarafından öldürülmüştür. eski ismi fırattır. ismini mahkeme kararı ile değiştirmiştir. bakırköy'de ve pangaltı'nda bulunan beyaz adam kitapçısının ortaklarındandı. hiç bir düşüncesi öldürülmesini haklı çıkartmaz. bu olay yine ortalığı karıştırmak isteyenlerin yediği haltlardan biri. bundan sonra bakalım başımıza neler gelecek. geçtiğimiz yıllarda aldığı hapis cezasıyla ve istiklal marşımız hakkında söylediği sözlerle gündeme gelmişti. taha akyol un kendisi haklkında 26 şubat 2006'da yazdığı yazı şöyledir,
"gazeteci hırant dink, akdeniz Üniversitesi'ndeki konuşmasında İstiklal marşımızı "reddetmediğini, benimsediğini" söylüyor. ama "kahraman ırkıma bir gül"e geldiği zaman susuyormuş. Çünkü İstiklal marşı, "ırk" kelimesi ile ırkçılık, hatta "bölücülük" yapıyormuş!
değiştirilmeli, "çalışkan yurttaşlarıma bir gül" denilmeli imiş!
mehmet akif'e, mustafa ekmekçi gibi bazı yazarlar bilgisiz ve fanatikçe bir önyargıyla "arnavut milliyetçisi, gerici" diye saldırmışlardı! ama İstiklal marşı gibi milli bir kutsalımızda ve onu yazan Âkif'te "ırkçılık" keşfeden ilk kişi, hırant dink oldu!
akif ve ırk
mehmet akif ve milli mücadele nesli "ırk" kelimesini bugün bizim verdiğimiz siyasi anlamda kullanmıyordu. bizim bugün "ırkçılık" diye reddettiğimiz şeye onlar daha çok "kavmiyetçilik" diyordu.
şemseddin sami'nin 1885 basımlı kamus-ı türki'sinde, ali seyyid'in 1918 basımlı kamus-ı osmani'sinde, hüseyin kâzım kadri'nin eski harflerle 1928 basımlı büyük türkçe lügat'inde "ırk" kelimesinin siyasi anlamı da "ırkçılık" kelimesi de yoktur.
"irkçılık" kavramı ve "ırk" kelimesinin siyasi anlamda kullanılması, İstiklal marşı'ndan yıllar sonra, faşizmle birlikte avrupa dillerinde ve bizde yaygınlık kazandı, sözlüklerimize girdi.
öbür taraftan, İstiklal marşı'nın genel anlamı ve vurgulu kavramları, bırakın 'ırkçı' olmayı, 'ırksal' bile değildir: hürriyet, istiklal, vatan, yurt, millet, hilal, iman, ezan ve hak gibi.
akif "ırkıma" derken dink'in keşfettiği siyasi anlamı kastetseydi, o günün literatürüne göre, "kavmime" diye yazardı!
istiklal marşımızda "ırkıma..." kelimesi, siyasi değil, aruz vezni ve şiirin ahengi açısından kullanılmış edebi bir ifadedir.
bu ilmi ve objektif bir gerçek olduğu içindir ki, sayın dink'ten başka hiç kimse "ırkçılık" suçlamasında bulunmayı akıl edememiştir.
milli simgelere saygı
istiklal marşı, bayrak gibi kutsal bir milli simgedir. milli marşlar, milletlerin doğuşunu veya yeniden doğuşunu veya büyük bir felaketten silkinip ayağa kalkışını anlatan, bu ruhu nesillerden nesillere aktaran kutsal metinlerdir.
fransız milli marşı "marseyez"i devrimci fransa, gelenekçi fransa'ya karşı yazmıştı; "kanlarını dökelim, kafalarını koparalım, göze göz dişe diş" gibi, bugün bir makalede geçse suç sayılabilecek birçok şiddet çağrısı vardır! hatta krallık geri geldiğinde, 1879'a kadar yasaklanmıştı. ama bugün tüm fransız milletinin milli bir simgesidir.
12 mayıs 2002, fransız milli liginde final maçı... lorient takımı ile korsika vilayetinin takımı bastia oynayacak. marseyez çalınıyor, korsikalılar ıslıklıyor!
cumhurbaşkanı chirac, "fransız değerlerine saygısızlık" yapıldığını belirterek şeref tribününü terk ediyor, özür dilenmesini istiyor. futbol federasyonu başkanı claude simonet ve ayrıca korsikalılar adına bastia takımının başkanı françois nicolai açıkça özür diliyor, bunun üzerine chirac şeref tribününe dönüyor, maç başlıyor.
milli sembollere saygılı, özenli olmak gerekir.
sayın dink'in ve herhangi bir yurttaşımızın İstiklal marşı'nı sübjektif olarak "benimsemesi" şart değildir, böyle bir mecburiyet olamaz. ama İstiklal marşı gibi bir milli simge üzerinde toplumda bir kamplaşma, bir çatışma iklimi yaratmaktan sakınılmasını beklemek sanırım hakkımızdır"
kendisi, fransa meclisinde sözde ermeni soykırımı kabul edildiğinde fikirlerini şöyle ifade etmiştir,
"bu yasayla diaspora kendi bacağına kurşun sıktı.
çünkü bugüne kadar dünya kamuoyunda ermeniler hep haklı ve mağdur, türkler haksız görüldü. artık türk söylemi mağduriyete yükselmiş oldu. türk resmi söyleminin bu durumu kullanacağını ve elinden alınan ifade özgürlüğünü ortaya koyacağını düşünüyorum."
fikirlerine katılmazdım. ama öldürülmesi beni deli ediyor. yine bu ülkenin menfaatini istemeyenlerin eline mükemmel bir koz geçmiş oldu. bakalım bu sefer hangi kesim zan altında bırakılacak
İstanbul'da ermenice yayınlanan agos gazetesinin baş yazarı ve yazı işleri müdürüdür ki gün itibariyle bir suikast sonucu hayatını kaybetmiştir.
ermeni kimliği ile ilgili yazdığı bir yazıda "türklüğe hakaret ettiği" gerekçesiyle Şişli asliye hukuk mahkemesinin 7 ekim 2005 tarihinde verdiği 6 ay hapis cezası ertelenmiştir. Davaya bakan savcını iddiası çerçevesinde söz konusu yazı türk ulusal kimliğini aşağılamak amacıyla yazılmıştır. mahkeme cezayı gazetecinin sabıkası olmaması nedeniyle, aynı suçu bir tez daha tekrarlamaması koşuluyla tehir etmiştir. hrank dink bu karara dair hala temyiz kararı beklemekteydi. hapsedilmesi durumunda uluslararası af Örgütü kendisini bir düşünce mahkumu olarak kabul edecekti.
bu suikast ile türkiye'nin zaten hiç de iç açıcı bir durumda olmadığı *ermeni soykırımı iddiaları daha da farklı bir boyut kazanacağı aşikar görünüyor. ki yabancı basında hrant dink suikastini flaş haber olarak sunmuş ve "türkiye de ermeni asıllı gazeteci suikasti" şeklinde bir vurgu ile dile getirilmiştir. avrupa birliği yolundaki türkiye için gerçekten daha da zor bir dönemin başlayacağının sinyalleri gibi algılamak gerekir bu tutumu.
onlarca komplo teorisi türetilebilecek düzeyde muhallakta kalmıştır bu cinayet. son dönemler de ırak, kerkük için askeri haraket ve gösterilecek tutum konusuna eğilen türkiye'nin gündemini ve dikkatini kaydırmak için yapılmış bir haraket olabilmesi benim aklıma gelenlerden sadece bir tanesi. bu olay türkiye üzerinde planlanan ve oynanan oyunlardan sadece bir tanesidir. ne ilktir ne de sonuncusu olacaktır.
bu ölümü kınama amaçlı taksim'de yürüyüş yapılmaktadır. kimselerin düşünceleri bir insanın ölümüne sebebiyet vermemelidir. tarafsız televizyonlar "düşüncenin kimliği olmaz" şeklinde açıklama yaparken yürüyüş alanında büyük güvenlik önemlerinin alınması, bu tür katillerin fazla olmasını göstermektedir.
ölümü sonrası binlerce insan taksim' deki oturma eylemine akın etmiştir. akabinde agos gazetesi önüne yürünülmüştür. "düşüncenin kimliği olmaz", "hepimiz ermeni, hepimiz hrant dink'iz" , "hrant ölmez agos susmaz" şeklinde sloganlar atılmıştır. kitlenin hüznü anlatılacak gibi değildir.
hrant dink suikasti iki farklı açıdan bakmayı gerektiriyor öncelikle.
birincisi ve bence önemlisi düşünceleri yüzünden bir insanın türkiye'de hala öldürülebilmesi. bu suikasti gerçekleştiren zihniyet, neden hrant dink'in yaptığı gibi kalemi ile savaşmayı göze alamıyor merak ediyorum. hrant dink türkiye düşmanı olabilir, olmayabilir. bilemeyiz elbette . ancak hrant dink düşüncelerini kalemi ile insanlara anlatma yolunu seçmiştir. söylemlerine katılıp katılmamak, kendisini sevip sevmemek çok önemli değildir bu durumda.
İkinci yaklaşım ise, bu suikastin kim tarafından gerçekleştirildiği. komplo teorileri çok rahatlıkla söylenebilir. ancak en yaygın ve en akla yatkın olan teori ülkenin imajını olumsuz etkilemek isteyen bir takım güçlerin bu suikasti gerçekleştirdiğidir. neticede türkiye kaybetmiştir her halukarda.
kaldırımda boylu boyunca yatan, ayakkabısı delik, katledilmiş bir aydın... işte ülkemin fotoğrafı..! ne yazık oyuna gelip bizi bu hallere düşürenlere... artık farklılığa saygı duyan adil dünya düzenine dair hiç mi hiç inancım kalmadı... sağım, solum, önüm, arkam ütopya... ağla türkiyem ağla..
memleketi mlatya olan ancak yetim olduktan sonra 7 yaşında istanbul'a getirilip burada büyütülen, ermeni okullarından sondan istanbul fen fakültesi zooloji' yi bitirfikten sonra felsefe'de ihtisasını yapıp gazetececiliğe geçmiş, en son ermeni agos gazetesinde yayın yönetmenliğine kadar çıkmış kişi. muş varto ilçesi açesi aşiretlerinden yine ermeni okul arkadaşı rakel ile evlenmiştir. türklüğe hakaret suçundan 6 ay ceza yemiş ancak cezası ertelenmiş bir kişi idi. televizyona çıkarak fikirleyle dikkat çekmiş, tepkiler toplamıştı. uç bir fikirin insanı olarak her an ateşlenmesi gereken bir pozisyona batı tarafından düşürüldü. aynen orhan pamuk gibi kendisine oxfam yardım kuruluşu tarafından kendisine isveç'te ölümünde birkaç gün önce ödül verilmişti. aynen diğer yazarlar ve batı tarafından pohpohlanmak istendi ve gündeme hep öyle şekilde düşürüldü. 20 ocak 'ta halaskargazi caddesinde agos gazetesinin hemen önünde yani istanbul osmanbey semtinde 4 kursunla sikaste uğradı ve öldürüldü. denildiği gibi uç fikirde ifadelerini gizli gizli tartışma sırasında koyardı ve bu ifadelerini farkeden türk yazarların " bunu şu şekilde söyler misiniz ? " ya da " ağzınızdan şunu da söyleyin ben sizin dediğinizi kabul edeceğim ! " ifadelerine karşılık hep çekingen davranmıştır. ancak türkiye ırak süreci içinde bu cinayetle başka noktadan kıskaca alınmaya da çalışılmıştır.
bu ülkenin hala bazı sorunlarını aşamadığının en güzel kanıtı oldu.
kendisini ara sıra okur ama bazı söylemlerini kendime çok zıt bulduğum için sürekli takip etmezdim. fakat bir şey var ki; gerçek anlamda bir vtanseverdi. her yazısından bu ülkeyi ne kadar sevdiğini görebilirdiniz. bizim çimentomuz da budur zaten, bu topraklar...diğer fikirlerin bi manası yok. din ya da ırk fark etmez. bu ülkedir asıl önemli olan. işte bu yüzden sevgi duyuyordum kendisine. aynı nazım hikmet'e karşı hissedilen hisler gibi. komünist olmayanlar bile sever nazım'ı. zira bu halkın adına destanlar yazmıştır nazım...
ama işte yok artık, 3 kurşun ve son. her şey o kadar trajik ki. sanki bir edebiyat ederinin kurgusundan çıkmışcasına trajik...son yazısı ve ardından gelen ölüm. her şey çok kötü ve çok ironik.
bu ülkede öldürülen gazetecilerin isimlerini saymaya kalksak buralar dolar taşar. hrant da farklı değil onlardan. özgür düşünce denen şeyin ne kadar önemli olduğunu söylememe gerek mi var? bu işin saygıyla filan da alakası yok, bir insana saygı duymayabilirsiniz ama silah çekip o adamı vurmak başka bir şey olsa gerek. saygısızlıktan daha fazlası bu.
tüm yakınlarının ve özellikle de türkiye'nin demokrasi anlayışının başı sağolsun.
öldürülmesiyle, "hepimiz ermeniyiz" diye slogan atanlar içinden kaç kişinin "hepimiz askeriz" diye slogan attığını merak ettiğim olaydır. tamam amaç herkesin insan olduğunu belirtmektir fakat... garip. o zaman "hepimiz türküz", "hepimiz kürdüz", "lazız", "süryaniyiz" diye neden slogan atılmıyor? madem hepimiz ermeniyiz, madem bu kadar gazeteci ölmüş neden hepimiz gazeteci değiliz?
şu zamana kadar kaç mehmetçik doğuda, güneydoğuda hayatını kaybetti?bunu da saydınız mı 62. gazetecinin öldüğünü saydığınız gibi? neden "hepimiz türk'üz" değil de "hepimiz ermeniyiz" gibi bir provokasyon var?
bugüne kadar hangi şehit için bu kadar eylem yapıldı? bu güne kadar hangi şehit bu kadar gündemde kaldı? hangi şehidi sabahtan akşama kadar haberlerde izledik? açıkcası benim için bir gazeteciden çok bir mehmetçik, canını dişine takıp sıcak çatışmalara koşan, vatanını canı pahasına seven, olayı düşüncelerinde bırakmayan gerçek hayata aktaran ve vatanı için gerçekten birşeyler yapmaya çalışan bir mehmetçik daha değerlidir.
ben televizyonda şehidimi görmek istiyorum arkadaşım!
her olaya çözüm bulan devlet, her gün 5'er 5'er giden askerimize, daha 25'inde hayatlarının baharında sırf bu topraklar için canını veren insanımıza, vatandaşımıza bir çözüm bulsun.
yemin ederim televizyonda bir kanalda bir şehidin görüntüleri olsa diğerinde hrant dink'in görüntüleri olsa şehidin görüntülerini izlerim.
çünkü ne uğruna öldüğü ap açık ortadadır. vatan'ın sağ kalması için... bunu hrant ermeni olduğu için yapmam yanlış anlaşılmasın. hangisine daha büyük saygı, sevgi vermek, kucak açmak gerektiğini bildiğimden yaparım. evinizde bu yazıyı rahat rahat okuyorsanız kimin sayesindedir?
düşüncenin mi? aktivitenin mi? düşünceye her zaman saygı duyarım. ama aktivite her zaman önde gelir.
acaba hrant dink neden öldürüldü? vatanın iyiliği için mi yoksa kötülüğü için mi?
bu kadar insan, öldürülenin herşeyini önemsiyor. iyi güzel, allah'ın verdiği bir canı almak kimseye kalmaz fakat hiç mi kimse vatanını düşünmüyor? bu cinayetin ülkemize neler yapacağını hiç kimse düşünmüyor mu? bir insanı öldürmek zaten insanlığa sığmaz hatta hayvanlıktır bu. gazeteci olsun avukat olsun çöpçü olsun.
şunu da unutmayın; bir ülke gazetesiz yaşayabilir, bir ülke bir insanın ölmesiyle de yaşayabilir, hergün olan şey, her gün bir vatandaşımız vefat ediyor. hemde suikast sonucu da değil, düğünde havaya atılan serseri mermi tarafından, ama bir ülke bağımsızlığı elinden alınmış, toprakları karma karışık, bölünmüş, bitap bir halde yaşayamaz. tamam biz insanız, türk yurtları her zaman çok uluslu olmuştur büyüklüğünden dolayı. türk milleti ve diğer milletler her zaman beraber, kardeşçe yaşamıştır. ermeni asıllı bir türk vatandaşının ölmesi bizi üzebilir. sokaklara dökebilir, sanki içimizden biri ölmüş gibi davranabiliriz ve hakikaten içimizden biri ölmüştür. çünkü türkiye'de yaşayan herkes türk vatandaşıdır. fakat ermenistanda yaşayan bir türk öldürülseydi ne olurdu acaba merak ettiğim odur.
acaba herkes bizim gibi hassas mı?
ve dediğim gibi bir ülke özgürlüğü elinden alınmış yaşayamaz, işte bu tarz olaylarla özgürlüğümüz çoktan gidiyor elimizden.
her türlü iyi, kötü yorum yapabilirsiniz.
bu yazdıklarımın da sorumlusu benimdir.
eğer bulunduğumuz ortamda, ki o şu anda vampircik sozluk oluyor eşitlik var ise yazım kalır ve benim saygı duyduğum gibi herkesin yorumuna, düşüncesine saygı duyulur.
bu ülkenin başına milliyetçiler yüzünden daha çok iş geleceğini ölümüyle beraber bir kez daha kanıtlamış insan. zira bazılarının bunu anlaması için hrant dink'in ölmesi mi gerekiyordu ya da daha kaç kişi ölmeli ya da bu insanların kafası ne zaman değişecek?
lütfen insanları sadece insan oldukları için sevin. lütfen milliyetçilikten uzak durun ve lütfen biraz saygı duyun..*
ve son olarak biliyorum yapmazdın ama,keşke bu ülkeyi sevmeseydin..keşke insanlara değer vermeseydin..keşke tarafsız olmasaydın..keşke tehditlere boyun eğseydin..keşke insanların düşünceleri, kimliği,inançları nedeniyle yargılanmadığı bi ülke bulsaydın kendine..belki o zaman hala aramızda olurdun..yaşarken yakalayamadığın huzuru umarım şimdi bulursun. huzur içinde yat hrant dink..
1954 malatya doğumlu, 7 yaşında ailesiyle birlikte İstanbul'a geldi, ilk ve orta öğrenimini ermeni okullarında tamamladı. liseyi bitirince evlendi. aynı zamanda bir kınalıadalı olan hrant dink, gençliğinde kınalıada kampı'nda belletmen olarak çalıştı. sonra aynı yerde müdürlük yaptı. kınalıada futbol takımı'nda oynadı. İstanbul Üniversitesi fen fakültesi zooloji lisans bölümünü bitirdikten sonra bir İ.Ü. fen edebiyat fak. felsefe bölümünde bir süre eğitim gördü. Üç çocuk babası, bir torun sahibi. 1996 yılından beri yayınladığı agos gazetesi'nin genel yayın yönetmenliğini yaptığı agos gazetesi'ni türkiye'nin muhaif ve demokrat bir seslerinden biri haline getirmeye çalışırken hain bir saldırı sonucu hayatını kaybetmiştir. kendisiyle en son 25 gün önce bir röportaj yapılmıştır ve bu son röportajı 1-15 ocak 2007 tarihli ada gazetesi'nde yayınlanmıştır.
***
gazeteciliğe meraklı değildi ve hatta biraz da mecburiyetten gazeteci oldu. bu konuda formasyonu da yoktu fakat iyi bir okur-yazardı. 90'lı yılların başlarında ermeni toplumunun kendini ifade etmesi değişik nedenlerle hayli zorlaşmıştı. dönemin patriği kazancıyan'n da katılımıyla bir kaç arkadaş biraraya gelerek agos gazetesi'ni çıkarmaya başladılar.
gençliğinden beri sol gelenekten geldiği için sosyal, toplumsal olaylara ilgi gösterdi. yaşı ilerledikçe "insan için en önemli meziyet demokrat olabilmesidir" diye düşündü ve bunu temel felsefesi haline getirdi.
***
türkiye'de hep uzlaşmadan, kardeşlikten yana oldu, bu sebeple ne ermenistan tarafından sevildi ne de avrupa ermenileri tarafından. hatta patrikle de arasının hoş olmadığı bilinir. tanıyanlardan dinlediğime göre; hrant tam bir halk adamı, cesur ve söylediğinin arkasında duran, samimi ve haklının yanında bir insan olmuştur.
hrant dink cinayeti tabi ki 90 doğumlu bir çocuğun silahından çıkan üç kurşunla açıklığa kavuşturulacak bir olan değildir. asıl yapılması gereken bu büyük tezgahın arkasında kimlerin olduğunun ortaya çıkarılmasıdır. huzur içinde yatsın....
O röportajda "En büyük lüksüm, Adalar'da teknemle balık tutmaktır" demiştir.
hiç bir bakış açısı, hiç bir düşünce sistemi, fikrinden dolayı bir insanın öldürülmesini haklı çıkarmaz. dink, öldürülmemesi gereken binlerce insandan biri, ve ölümünün üzerine seneryolar oturtulan yine binlerce kişiden biri.
türk halkının kendi kanından olmayanları katlettiği imajını bu ve ileride olabilecek buna benzer olaylarla pekiştiren "efendiler", kürt-türk çatışmasının altyapısını hazırlamaktadırlar. ermeni tasarısının altında yatan gerçek sebepte budur.
şayet atılan zarlar gelir, kumpası gerçekleşirse ; kerkük meselesinin hemen öncesinde, türkiyenin yapacağı her müdahale ırkçı ve soykırımcı olarak nitelendirilip, kösteklenecek ve susturulacaktır. katilin milliyetçi bir fraksiyona mensup olan birinden seçilmeside bu ucuz oyunu göstermektedir zira. hazırlanan senaryoya göre, öldüren kişinin senaryoyu destekleyecek nitelikte olması gerekir, ki an itibariyle nizam-ı alem ocaklarına mensup olduğu beyan edilmiştir.
bunun yanı sıra ekranların bu cinayet haberiyle yalama hale dönmüş olması, bu konudaki hassasiyetimizden çok, paranoyamızı gösterir.
bu olayı türkiye nin rahatlıkla atlatacağını düşünüyorum, hemen herkes böyle düşünüyor, "onlar"da...bu yüzden yeni olaylara gebedir bu ülke...
bu cinayet te, çözümü de, amaçlanan da politiktir...
bireysel veya organize. ne olursa olsun hrant dink haince öldürüldü.
bu ortamdan kim zararlı çıktı. tabiki türkiye ve türk milleti. bunu yapanlar vatansever mi? değil. olamaz.
başkasının işlediği bir suç yüzünden topluca günah keçisi ilan edilen bir millet daha var mı dünyada?
sözde ermeni yasa tasarısının dünyada çok konuşulduğu bir noktada bütün ülkeyi zan altında bıraktı bu olay.
bunun için dünyaya mesaj vermesi gereken bütün yetkililerin ve türk milletinin hrant dink'in cenazesi ve sonrasında ne gerekiyorsa yapmaları gerekliliğine inanıyorum.belki de anca böyle ülkemizi zan altından kurtarabiliriz ve kafalardaki olumsuz itibarimizi bir nebze olsa kaldırabiliriz.
ölümünü 3 ihtimale yorumluyorum.
bunlardan 1.si; pkk denilen terör örgütü.
cinayeti pkk düzenlemiş ve yaptırmış olabilir.
musul ve kerkük olaylarından dolayı irak karisik durumda.
silahlı kuvvetlerimiz bingöl veya çevresindeki bir pkk kampına* operasyon düzenledi. ırak'a da operasyon düzenlenebilir her an.
atatürk ve arkadaşlarının ne durumlarla çizdiği misak-ı milli sınırları içinde olan ve 90 yıl geçmesine rağmen hala türkiye sınırları içine alınamayan 2 şehir musul ve kerkük.
bu yüzden hasmımız durumundaki ırak, musul ve kerkük'ün türkmen kentleri olduğunu kabul etmemektedir hala ve bu şehirleri sahiplenmiş durumdadır.
neyse uzatmadan; bizim dünya çapında büyük bir yara almamızı isteyen ıraklılar yani pkk yaptırmış olabilir bu cinayeti. evet ırak diyorum. çünkü meseleleri terör ile halletmeye çalışan bir devlet ırak. siyasi güçleri yok. ingiltere ve amerika yanında olabilir fakat yanında olmalarının sebebi petroldür. ırak'ın siyasette ilerlemesini istemeyeceklerdir.
2.ihtimal; amerika.
bu maddeyi açıklamayacağım. her düşünebilen insana zaten amerika diyince aklına gelenler saatlerce, günlerce, yıllarca düşünülüp tasarlanmış komplo teorileridir.
3. ve en etkili ihtimal; ermeni derin devleti.
ermenilerin böyle bir suikasti aleyhimize kullanabileceğini düşünmek çok basit ve büyük ihtimalle de doğru olan ihtimal budur. tamam bu suikastin birkaç topluma yararı olabilir fakat doğrudan yarar sağladığı tek devlet ermenilerdir.
ayrıca ermenilerin soykırım iddialarına karşın hrant dink bu iddiaları red etmiştir.
avrupa'da da türkiye'yi savunmuştur. hatta fransa'ya gidip soykırım yoktur diyecekti yanlış bilmiyorsam.
bu nedenle ermenilerin nefretini kazanan hrant'ı ermeniler öldürmüş olabilir ki bu en makul madde ve bu toprakları parçalamak için en kolay yola giden patikadır.
düşünün bir bu cinayetin ermenistan'a ne kadar yarar sağlayacağını.
ayrıca katilin gerçek bir milliyetçi olmadığını kafamıza sokalım artık.
hiçbir milliyetçi bu kadar aptal olup ülkesini ne kadar zarara sokacak bir hareket yapmaz bilginize.
bu da bu topraklar üzerine oynanan binlerce oyundan bir tanesidir.
sanırım türkiye'deki gelenek devam ediyor.. İnsanların öldükten sonra değerinin bilinmesi,öldükten sonra kıymete geçmesi bir türk geleneği..daha önce adını hiç duymadığımız ve istisnalar hariç bir çoğumuzun hakkında hiç bir şey bilmediği bu insan bu geleneğin en son örneği olmalı.. hrant dink türkleri de destekleyen,türkleri de çok seven,barıştan ve uzlaşmadan yana,hümanist,adil,türk-ermeni ilişkilerinin olumlu olması için çalışan,gayret eden bir gazeteci-aydınmış..bizim niye haberimiz yok? yani bizim bu kadar barışçı ve iyi niyetli bir aydınımızı tanımamız için onun ölmesi mi gerekir? hrant dink ermeni soykırımı yasasını fransa kabul edince ''fransa'ya gider soykırım yoktur derim'' demiş.neden gidip dememiş o halde? ya da bu kadar önemli bir ermeninin böyle düşündüğünü neden gazetelerimiz hiç yazmadı? televizyonlarımız hiç yayınlamadı? hrant dink tehditler aldığını neden belli bir kesime hitap eden ve kendisinin de genel yayın yönetmeni olduğu agos gazetesi'nin dışında hiç bir gazetede dile getirmedi? televizyonlar için bu kaçınılmaz bir haberdi oysa.. müthiş bir reyting.. yani televizyonlar böyle bir haberi yapmaktan kaçınmazdı..dile getirmekten çekinmezdi..hrant dink her şeyi göze alıp agos gazetesi'nde bunu yazdıktan sonra diğer gazetelere de açıklama yapabilirdi..bakın tehdit almıyor da yalan söylüyor demiyorum.ama bu konuda neden insanları bilgilendirmedi? kaldı ki eğer hrant dink gerçekten yazılarıyla ve düşüncelerinden dolayı öldürüldüyse başka hiç mi onun gibi düşünen yoktu da diğerleri değil de hrant dink öldürüldü.. o zaman agos gazetesinin bütün çalışanlarını,o öldükten sonra gazetenin önünde toplanan ve 'hepimiz hrantız 'yazan pankartları açan herkesi öldürelim..onlar da aynı şeyi düşünüyorlar..yani bu ülkede bu yüzyılda zararsız düşüncelerinden dolayı bir adam hala öldürülebiliyorsa bu korkunç bir ayıptır..ama ben düşünce özgürlüğü olmadığı için hrant dink'in öldürüldüğüne katılmıyorum.. bu adam ezelden beri aynı şeyleri düşünüyordu..neden türkiye ab yolundayken ve fransa yakın zamanda yüz kızartıcı bir karar almışken öldürüldü? neden 3 yıl önce 5 yıl önce öldürülmedi? bir de bu adice işlenmiş cinayet türk milliyetçilerine mal edilmiyor mu iyice öfkeleniyorum.. bu ölüm her halükarda fransa'nın aldığı kararı teyit eden bir ölümdür. ülkesine zarar vereceğini bile bile bir milliyetçi bunu yapmaz..kaldı ki arkadan vurmak bir türk'e göre değildir..türkler tarihte düşmanlarını dahi arkadan vurmamıştır.. ben türk milliyetçiliğne karşı bir insanım.. bu ülkede herkes tc vatandaşıdır ve eşit şartlarda yaşamalıdır..birlik beraberlik olmalıdır..ama bu olay,sanılanın aksine türkiye'yi bölmeye çalışanların,zarar vermeye çalışanların işlettirdiği bir cinayettir..ogün samast ise taşeronun taşeronunun taşeronunun da taşeronudur..bu cinayeti 'bakın ben doğru yaptım'demek için fransa'da işletmiş olabilir..tam türkiye kerkük meselesine yoğunlaşmışken pkk da işletmiş olabilir..vs.de vs.de işlettirmiş olabilir..ama asla bir milliyetçi işlettirmiş olamaz.. akıl sağlığı hala yerindeyse tabii..gerizekalı değilse.. bu nedenle bu iğrenç olay vatanını milletini seven insanlara mal edilmemeli. hrant dink'in gerçekte ne kadar iyi ne kadar kötü olduğunu hiç birimiz bilemeyiz.. amacının ne olduğunu da.. toprağı bol olsun.. gerçekte herkesin bahsettiği gibi çalışkan ,iyi niyetli bir aydında olabilir elbette... ama neden bu insanın adı sadece ölümüyle tanınıyor da önceden yaptığı büyük işlerle anılmıyor.. bakın hrant dink hakkında kötü düşünüyorum demiyorum..eğer gerçekten zararsız düşüncelerinden dolayı öldürüldüyse bunu şiddetle kınıyorum da.. ama bahsedilen kadar matah bir insan idiyse neden varlığından yaklaşık yüzde seksenimiz haberdar değildi? yani bizler yine o insanın ne kadar değerli bir şahsiyet olduğunu o ölünce duyduk.. değeri o öldükten sonra anlatılmaya başlandı..bu da türkiye'deki insanların bütün ölenlere yaptığı bir şey zaten..hrant dink de ne ilk ne de son..bence biraz kel öldü sırma saçlı oldu,kör öldü badem gözlü oldu.. her zamanki gibi..
an itibariyle onbinlerce insanın cenazesine katıldığı gazeteci. olay birilerinin indirgeme yaptığı gibi badem göz meselesi değildir. katılan her insan bu cinayetin bizim (türk-ermeni-kürt-laz-çerkez-gürcü-vs..- tarafımızdan işlenmediğini birilerinin iktidar kavgaları olduğunu biliyor. ne yazık ki bu iktidar kavgalarına verilen ilk ve son canımız olmayacak. ama artık biz biliyoruz ki bu topraklarda ermenisi, kürdü, lazı, çerkezi, türkü aynı şarkıda buluşabiliyor, aynı acıda ağlayabiliyor... evet halklar kardeştir... sadece aynı topraklarda aynı kiraz ağaçlarına tırmandığımız için değil insan olduğumuz için... irak halkı ile, afrika halkı ile sudan halkı ile avrupa halkları ile kısaca insan olma hassasiyetini unutmamış her halkla kardeşiz ve aynı türküye ses olacağız. birilerinin oyunlarının basit figüranları olmayacağız. Ölmeyeceğiz, öldürmeyeceğiz...
faşist zihinlerce adice katledilen bir insan... tıpkı bir çokları gibi...
bu cinayetten bu ülkenin emekçileri (gerçek insanları) olarak biz sorumlu değiliz. ama onun hesabını layığınca soramamaktan, bu ırkçı faşist zihniyetin üzerine yürüyememekten biz sorumlu olacağız. cinayetin küllendirilmesine, ilk öfkemizi akıttıktan sonra unutulup gitmesine izin vermemek de yine bizim elimizde.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
