sinsi amaçları saklamak ve onları gerçekleştirmek doğrultusunda harekete geçmek için güzel bir giysidir. günümüzde bu diyardan tutun, devlet yönetimine kadar çok kişinin üstünde vardır bu kıyafet. yakışmaktadırda. onlar taşıyadursun, izlemede olanlar vardır gibime geliyor...*
demokratik olan ülkelerde örneğin kimse halka tehdit savuramaz. ifade özgürlüğü vardır. eleştirmek serbesttir. bir adım sonraya en iyi götürecek olan da zaten eleştiridir.
izlemede olanlar da yoktur. aslında izlemede olanların işi demokratik ülkelerde tabi hizmet etmektir. halkı izleyeceğine izlemede olanların daha faydalı işlerle iştigal etmeleri daha iyidir. hem zaten izlemede olsa da ne olacak; ifade özgürlüğü olduğundan zaten izleme sonucu şiddete dönüşmeyen hiç bir düşünce suç değildir demokratik ülkelerde.
demokratik olamayan ülkelerin hiç gidemeyeceği muasır medeniyete giden en iyi yönetim sistemidir demokrasi
sanıldığının aksine çoğunluğun azınlığa olan diktası değildir,olmamalıdır. yani halkın çoğunluğunun islama göre(!) yaşamak istemesi herkesin din kurallarına göre yaşaması zorunluluğunu getiremez mesela*. ya da halkın üçte birinin oyuyla geri kalanları susturmaya çalışmak anlamına da gelmez.
unutulmaması gereken en önemli şey demokrasi bir uzlaşı rejimidir.
zaman zaman insanların kafalarından aşşağıya doğru mermiler şeklinde yağar, zaman zaman bireysel özgürlük sıfatı altında rejim karşıtı olanların diline pelesenk ettiği asla kesin sınırları olmayan ve oldukça kaypak olan akla zarar siyasal kavramdır.
insanların her türlü haltı yedikten sonra "e.. ama demokrasi var kardeşim bu ülkede!" demek suretiyle durumun içinden sıyrılıp çıkmalarına yarar.
bazı aydın kesiminin (bkz: pabucumun aydınları )aslına umrunda olmayan, insanlar ezilirken elleri kalem tutupta 3 imza toplayamayan, tepki koyaman ve halkı uyandırmayan, lakin iş marjinaliteye dayanınca (bkz: muhtıra ), harikulade bir şekilde savundukları tek kavram olma özelliğini de taşır ayrıca..
dünyanın hiçbir yerinde geçerli olmayan ve asla da olmayacak bir kavramdır. doğada dahi karşılığı yoktur. kaldı ki, fazlası da bünyeye ters geldiğinden, istismara açıktır.
fıkara ülkemde bir türlü ne olduğu anlaşılamayan daha kötüsü herkesin kafasında alakasız biçimlerde tanımladığı bir kavram. halkın egemenliği ilkesidir aslında temel olarak.
an itibariyle her türlü iletişim aracından "gece 24de ampülleri kapatıyoruz" yahut "yarın anıtkabirdeyiz eylemdeyiz" çığırtkanlığı yapanların çok yanlış bildiği şeydir çünkü ülkemizde demokrasi "halkın solcu olduğunu iddia eden fakat militarizmi ve milliyetçiliği de böğrüne basan bir partiyi seçmesi halinde bu seçime saygı gösterilmesi aksi durumlarda ise her türlü yasa dışı ve halk kararını hiçe sayan müdahalenin desteklenmesi" olarak bilinir demokrasi.
demokles uyansa da bi geliverse...
(mecburi not: akpli misin diye soranın ağzına yılan girsin)
kötü yönetimlerin en iyisi. asla muhteşem bir rejim varolamayacağına göre bununla idare etmek gerek.
bunu bide yavruları var. Çoğulcu demokrasi, liberal demokrasi müzakereci demokrasi gibi. demokrasi varsa mutsuzluk ve memnuniyetsizlik vardır.
demokrasinin sürekliliği için insanların, anlayışlı ve karşı tarafa saygılı olması gerekir. reşolar memolar dememesi gerekir. yada yetkim var bunu diretirim dememesi gerekir. konuşmalı , uzlaşma aramalı , müzakere etmeli. bunları yerine getirince demokrasi işler. yoksa chpnin akpnin yaptıkları ile demöokrasi olmaz.
her ne kadar demokrasi zengin ile fakir arasında oynanan bir oyundur dense de aslında demokrasi asker ile sivil arasında yapılan bir kandırmacadır.
darbe'ye mesnet olabilecek her hangi bir şey yapılmadığı sürece sorunsuz işleyecek bir sistemdir. cumhurbaşkanlığı seçimi veya bazı önemsiz ama simge sayılabilecek konularda askerlerin onayı kesinlikle alınmalıdır. (bkz: kurumsal mutabakat)
türkiye de cumhuriyet düşüncesi ve devrim bilincinin hurafe ve safsatalarla bezeli teokratik, bağnaz ve hanedan egemenliğine dayalı bir zeminle yer değiştirmesi kolay olmamıştır. kemalist ivme, evrensel nosyonlu ve etkin boyutlu devrimlerin alın yazısı olan, halka karşın ama halk için gerçeğini elbette yaşamıştır. halkın, dirlik, esenlik ve kimliğini geliştirmeyi amaç edinen rejimlerin, geniş halk kitlelerine kendini kabul ettirmesi tarihte daima zor olmuştur. yüzyılların karanlığına bırakılmış saplantılarla iç içe girmiş halkların aydınlatılması için, çetin uğraşlar verilmiştir.
aslında söylenmesi gereken odur ki, çok partili yaşama erken geçilmiştir. cumhuriyet rejimi kökleşmeden, kemalist devrim pekişmeden, köy enstitüleri işlevini tamamlamadan, toprak reformu gerçekleşmeden, gerici-faşist kıpırdanmaların temeli kazınmadan çok particiliğe geçilmiştir. bu geçişte dış etmenlerin zorlamasından çokça konu açılmıştır. ama kesin gerçek, atatürk ve ardılı inönünün, 1925, 1930 ve 1945 yıllarındaki demokrasi aşamalarına öncülük eden istekli tavırlarıdır.
-50.000 cezayirliyi bir günde katleden fransa,
- hiroşima ve nagazaki yi atom bombalarıyla yerle bir eden abd, hangi demokratik süzgeçten geçen iradelerin devletleridir?
-kenyalı yurtseverleri kurşuna dizdikten sonra hint-pakistan ve kıbrıs boğuşmalarını yaratan ingiltere
-angola ve mozambiki haraca bağlayan portekiz,
-93.000 endonezyalının soykırımcısı hollanda
veya
-lumumbanın katili belçika
hangi demokrasinin havarileridirler ? taçlı monarşiler ve sevrcilerin oluşturduğu majestelerinin telkinci demokrasilerimi türkiye yi zorlamıştır? bunların hiç biri, özellikle 1925 ve 1930 daki yönelişlerin adresleri değildir. 1945 yılındaki geçiş ise sonuçları bakımından washington ve bürüksel mihraklarının emperyalist denetimine girmiştir. 1946 seçimiyle başlayan ve ulusal gerçekliğe dayalı sola da kapalı, sınırlı ve ödünsel gidişatı çok particiliğin adı demokrasi olmuştur. abd-ab tipi vahşi liberalizme ortam hazırlamak üzere veya nato hesabına mehmetçiki korede heder ettikten sonra, üs ve tesisler vermek için mi çok particiliğe geçildi ? halbuki üçüncü yol ve özgün bir ideoloji olan kemalizmin doğasına uygun bir demokrasi modeli yaratılabilirdi. böylesine bir demokrasi, ulusalcılık zemininde sürekli ilerici ve toplumcu yarişmalara tanıklık edebilirdi. ama olmadı.
sonuç,
1950 de toprak ağalarından oluşan dp iktidarını iş başına getiren yoksul kitleler, 2007 de yine kendi yaşamlarına karşıt bir gücü iktidar yapmışlardır.
ayrıca sağlaşıp, sığlaşarak abd-ab emperyalizmine karşı ciddi tavır alamayan, devrimin nice öğesinin örselenmesini seyreden, 13 şubat 1937 deki altıok esasını koruyamayanların ve ab fonlarıyla güya çağdaş uygarlık blokunda yer alanların da 1946 lardan günümüze doğru veballeri bu yönde büyüktür. 1937 anayasasının devrimci ruhunu savunan düşünce ve eylemer, sonraki çok partili süreçte kendilerine gerekli meczileri bulabilselerdi ve bilinçlendirilmiş halkla birlilte kemalizmi yeniden inşa edebilselerdi, işte o , türk halkının demokrasisi olurdu.
"Monarşi güzel bir biblo gibidir, denizde bir süre yüzer ancak bir süre sonra beceriksiz kaptanlar yüzünden
kayalara çarpar; buna karşın demokrasi şişirilmiş bir botta seyahat etmek gibidir. Kolay kolay dibe batmazsın, fakat ayakların hep ıslaktır."
Demokrasi:"halkın kendi kendisini yönetmesi biçimi,ilkeler bütünlüğü, hukuk devleti sistemi" şeklinde ...sürer gider...
Kapitalist dikta düzenin sömürdüğü ezdiği insanlara sunduğu polyanna tadında söylemler,,,in yaptığı çağrışımlar ... Demokrasi,insan hak ve özgürlükleri, inanç özgürlüğü eşitlik ve halkın üstünlüğü hikayeleri vb...
norveç'te yaşayan biri anlatmıştı. norveç'te yaşayan abimiz kafeterya gibi bir yerde otururken , yanına bir adam gelmiş. oturabilir miyim? diyerek masasına oturmuş. tanımadığı bu adam önce biraz yanında getirdiği kitapları ve dergileri karıştırmış. sonra bizim abiye nerede çalıştığını sormuş, sohbet etmişler. ayrılırken kartını vermiş abiye ve hesabı ödeyerek kalkmış esrarengiz adam. abi karta bakmış. adamın adı ve iş adresi yazılıymış haliyle kartta. bilmem kim, parlomenter, norveç parlomentosu.. demokrasi budur işte benim için. biz de olsa adama sorarlar:
-kardeşim milletvekilisin, hem de kitap okuyorsun. hadi kitap okuyorsun, sade vatandaşla kafeteryada ne işin var?
demokrasi fahişedir. her devirde tezahür ettiği üzre güçlünün elindeki oyuncak gibidir. parayı veren düdüğü çalar. o da sesini çıkarmaz parasına bakar.
iyiniyetle uygulandığında herkesin beklentisini karşılamaya açık olan ancak kendisini kullanarak onu yok etmeye çalışanlara güzelliklerini -özellikle bu ülkede- hiçbir zaman bahşetmeyecek olan sistemdir.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
