--! spoiler !--
Dikkat diyeyim öncelikle bu yazdıklarım epeyce bir spoiler tadında olacak. Filmin adı aklıma cinnet geçirmeyi ardından onca dökülecek kanı çağrıştırdı her nedense. Western filmler misali birbrinin ardı sıra ölen adamlar yoktu. Belki de daha acı, gözyaşı ve kan dolu başka bir savaş vardı: ekonomik savaş, kapitalizmin savaşı vs. vs. Kafası iyi çalışan ve işinden anlayan bir adam adım adım nasıl bir petrol milyarderi haline geldi izlerken yaşamına sığan onca hırsı, acımasızlığı, bir o kadar da şefkatli olabildiğini izliyorsunuz. Evet koca bir ABD ve benzeri devletlerin bugünkü refahını türlü şeylere bağlıyoruz ama ardında bu insanların aklı, hırsı ve kendini adeta paralarcasına çalışması da var. Birileri bir başkalarına basıyor ve yükseliyor. O yükseklerde olmanın da türlü bedeli var: yaşanmamış yaşamlar, basıp geçtikleri, ihanet edenler, yükseklerde durmanın alçak yerlerde olduğundan çok daha güç olması, oralar ki yalnızlığın bir başka yalnızlık olduğu yerler. Filmde beni en çok etkileyen bir başka sahne ise evanjelik mi bilmiyorum ama bir kilise ve onun gerçekte inançlı olmayan, bir bedel karşı tanrısını satabilen şarlatan rahibi oldu, adam iyi bir şovmendi belki de. Lakin tanrısı 100 bin USD ediyormuş* Bilmiyorum, en iyisi seyredin ve görün. Bu arada filmde tüm oyuncular yaşlanır ya da büyüyüp bir yetişkin olurken rahip hey aynı dem taze kalıyordu. Neden diye düşündüm. Basit bir ihmal mi? Film hatası mıydı? Yanıtını bulamadım. Daniel Day-lewis zaten sözlere sığmıyor: uçuk kaçık, deli, çılgın ve nasıl oluyorsa bir o kadar da çekici, tutkulu gene*.
--! spoiler !--
Film ismi ile gerilim, korku sineması gibi düşündürse de, petrol sınavlarına giriş dersi niteliği taşıyor. Ben ana yapısında nerede siyah ve yoğun bir sıvı görürseniz o size karanlık bir gelecek, belki zenginlik ama kesinlikle bunalım ve ölüm getirecek mesajı aldım.
Film akıcı değil tıpkı petrol gibi. Yavaş yavaş ilerliyor. Bazen anlamsız çıkışları olsa da durgun durgun üzerinize üzerinize geliyor. Film ağırlaştıkça siz de geriliyorsunuz. Sonundaysa beklediğiniz nirvana ile patlama bir arada geliyor.
Ben yine de filmi çok tuttuğumu söyleyemeyeceğim. IMDB dilinden konuşmak gerekirsek: 10/7 verdim.
ilk çıktığımda "tamam güzel de bu kadar gürültüyü haketmiyor" diye düşündüğüm, fakat mükemmel olduğunu iddia eden insanlara kusurlarını açıklamaya çalıştıkça bana hepten batmaya başlayan; ana karakteri üzerinden hikaye anlatan fakat karakterde sıradan bir insanın göreceği, zaten ilk farkedilecek olan özellikler dışında bir şey göstermeyen, kendi anlatılarını sorgulama zahmetine katlanmayan yine de keskin tespitlerde bulunmaktan kaçınmayan, şık ama hikaye anlatımında (böyle bir film için) affedilmez kusurlar bulunan paul thomas anderson filmi.
özellikle son sahnelerinde, dinsel duyguları kullanan ''yalandan alim kılığına'' bürünenlerin, konya taşkenti mesken tutan öğrenci yurdu adı altında sabileri toprağa gömen bir takım mezar kazıcıların, büyük yaratıcı kiraz ağacını yaratıp sevgilinin dudağı ile hem hal eylemişken bundan bahsetmek yerine dinci televizyonlarda cenneti olmayan ahiretler dayatan bir takım sipsi hocaların, yeri geldiği zaman kafasına vurmak yetmez patlatacaksın o kafayı diyen bir filmdir.
ilk olarak , filmde finalde kan var. fareye arzederim . * diğer yandan, zaten kandan kastedilenin petrol olduğunu düşünüyorum. filmdeki en vurucu kare oğlunun sağır olduğu ve petrolün bulunduğu sahnedir bana göre. ne menem bi madenmiş yav, adam yıl yıl sıyırdı kafayı. oğlu ise filme noktayı koymuş ve psikopatlaşan babasına öldürücü darbeyi vurmuştur:
-sen benim oğlum olamazsın, çölde bir sepette bulduğum bir piçsin! benim gibi değilsin, oğlum olamazsın!
-senin gibi olmadığım için tanrıya şükrediyorum...
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
