tam adı yunanistan cumhuriyeti, orjinal adı ise elliniki dimokratia'dır. coğrafi olarak konumu güneydoğu avrupa'da balka yarımadası'nın güney ucunda yer almaktadır. sınır komşuları türkiye, bulgaristan, arnavutluk ve makedonya'dır. yüzölçümü 131,940 km², nüfusu ise 2008 verilerine göre 11,216,708'dir. başkenti atina, resmi dil ise yunancadır. para birimi euro olup 2001 yılında önce ise drahmi'dir. yönetim biçimi parlamenter cumhuriyettir. bayrak renkleri mavi ve beyazdır. bağımsızlığını 25 mart 1821 tarihinde osmanlı imparatorluğu'ndan kazanmıştır. yunanistan 1 ocak 1981 tarihi itibariyle avrupa birliği üyesi olmuştur.
Bir iki değil, yüzlerce ortak yemeğimiz, yüzlerce değil binlerce ortak kelimemiz olan, hatta sadece yemek ve kelime bazında değil, örf-âdetler bakımından da pek çok ortak özelliğimiz olan millet. Tip desen, o zaten aynı. Türkiye'nin batısıyla kıyaslayacak olursak, bir Türkla Yunanı ayırt etmek imkansız olabilir. Hatta bir Egeliyi alın, boynuna haç takın, Yunanca öğretin, paketleyim Atina'ya yollayın. Çakılmaz. Böyle söyleyince komplo teorisi gibi oldu tabi.
Misal, bizdeki "maşallah tü tü tü" geleneği onlarda da vardır. Maşallah demezler tabi, ama seveyim derken yüzüne tükürebilirler adamın. (Kelime esprisi yoktur.)
Bizim horonla, onların Pontus dansı aynıdır. Ama savaşta ölen insanlarının anısına, beyaz gömlek giyemeyi bırakmışlardır. Kıyafetleri sadece siyahtır.
Karadeniz'den başlamışken devam edeyim: Bizdeki Temel şakalarının aynıları onlarda da Pontus şakası olarak geçer. Pontusluları biraz alık görürler. Hatta "Pontusluların en az b.. yediği ay hangisidir? Şubat:)" bunlara bir örnek.
YouTube'da video serisi bile olan kıro Yunan karakterleri vardır. Aynen Türk kırosu gibi üzerinde beyaz atlet, boynunda zincir, elinde tesbih, yanında çaydanlık, arkasında Yunan bayrağı, dalga geçip dururlar kıro Yunanlarla. Yani bu model sadece bizde yok.
Aile bağları çok sıkıdır, dünyanın diğer ucundaki akrabalarını bile -misal Amerika- görmeye giderler. Aile büyüklerine saygılıdırlar. Aynen bizde olduğu gibi, babaları sigara içtiklerini bilse bile gidip yanlarında sigara içmezler, gizli gizli içerler.
Karagözle Hacivat onlarda da vardır, hatta ismi de aynıdır. Bunu onlar bizden almış mesela, öyle diyor Viki. Ama ben kimin kimden neyi aldığına bakmıyorum. 400 aynı toprakta yaşadıktan sonra, kimin neyi aldığı hiç belli olmaz. Zaten önemli olan "Ben buldum!" demek değil, ortak bir kültüre sahip olmaktır bu çerçevede.
Aklıma gelen âdetler bunlar...
Yemeklere gelince:
Musakka, baklava, dolma, lokum, lokma (tatlı lokma, İzmir'de çok meşhurdur), pilav, İzmir köfte (orada da adı İzmir köfte), çöp şiş, normal şiş, sac kavurma, dürüm, ayran, kazandibi, Türk-Yunan kahvesi, beyaz peynir-feta, fava, kuzu çevirme (evet, bildiğin bahçede çeviriyor adamlar öyle), kokoreç!!!, tavuk büryan gibi tuhaf sayılacak yiyeceklerimizi bile yapar ve yerler. Bunun dışında zaten adı sanı olmayan her türlü sebze ve et yemeğimiz neredeyse aynıdır.
Yemek meselesine girmişken, bu konuda müthiş bir faşizanlık yapıldığını görüyorum. İnsanlar yemek yapmayı Türkler icat etmiş gibi davranıyor. Bu saydığım yemeklerin yarısından çoğu Araplarda da vardır. Hatta Türk kahvesi ve musakka bizzat Arap yemeğidir.
Yunancayla ortak kelimelere gelince, onları saymaya bile gerek yok. Yunancada sonu "i" ile biten cinsiyetsiz kelimeleri alın, sondaki i'yi atın, alın size Türkçe. Bizdeki balık isimlerini, sebze meyve isimlerini alın, Yunan alfabesiyle yazın alın size Yunanca. Biraz genelleme yaptım biliyorum, "Poe Hanım, biz böyle bir kelime bulduk, denedik, olmadı, bikbik" diye gelmeyin tabi bana. Olur o kadar.
Neyse, birkaç tane de ortak kelime yazayım, evlere şenlik: çırak, çakmak, duman, portakal, bamya, ıspanak, çipura, kalamar, ahtapot, defne, sandık, kutu, paravan, salata, lamba, midye, kiraz, karpuz, oğlan...
Binlerce kelime var dedim, üç tane yazdım, yüzlerce yemek var dedim, salladım gibi oldu böyle. Neyse, siz anladınız derdimi. Nefret etmeyin bu adamlardan. 30 tanesiyle bir hafta geçirdim, bir tanesi de kankam olur. Bir gün bir yamuklarını görmedim.
Hepsi çok müthiş, çok iyi demiyorum ve şu an söyleyeceğim şey için pek çok insan bana kızacak ama: Sen 5000 yıllık medeniyetin toprağına yerleş, serpil, ondan sonra "Oralar bin yıldır bizimdi, Yunanlar elimizden aldı." diye söylen dur. Onlarca Yunan tapınağının tepesinde yaşıyoruz, toprağı eşelesen sütun çıkıyor, heykel çıkıyor, müzelerimiz zilyon tane Yunan heykeli dolu, ama bu toprakları Orta Asya'dan cebimize doldurup getirmiş gibi davranıyoruz. Yazık.
Çok zor günler geçiren ülke. İflasın eşiğinde. Nasıl kurtulur bilinmez... IMF'nin kemer sıkma politikası geçtiğimiz günlerde meclisten geçti ama ne geçmek! Kamuda küçültmeye gidilmesi, bu kapsamda pek çok kamu çalışanının işine son verilmesi ya da maaşların düşürülmesi, bir yığın özelleştirme (ki limanlar, telekomünikasyon gibi stratejik işletmeler de özelleştirme planı dahilinde: Yunanistan'ı ele geçirmek için bundan iyi fırsat yok oğlum, hadi herkes birer lira atsın, güçlerimizi birleştirelim! *) ve çok ağır vergiler bu plan kapsamında Yunan halkının üzerine kabus gibi çöküyor... Sosyalistler özelleştirmelere isyan halinde; Atina'da meclisin önünde, Sintagma meydanında kamp kurmuş öfkeli bir kalabalık var; bu kalabalık adeta eski Yunan demokrasi geleneğini yeniden canlandırıyor... Öte yandan Avrupa Birliği, bu sorunlu çocuğunu nasıl ıslah edeceğini bilemez vaziyete gelmiş: Fransa ve Almanya bankaları Yunanistan'ın borçlarının ödeme planını yeniden şekillendirip biraz ötelemeye karar verdi; ama bu durumda bile Yunanistan toparlanamazsa olası bir iflasın tüm Avrupa üzerinde çok ağır yıkımlara sebep olma ihtimali var.
Ben özet geçtim ama olan biteni değişik açılardan tüm detaylarıyla okumak isterseniz, buyrun birkaç link:
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
