insanın bir birey olarak eylemleri üzerinde yargıda bulunmasını gerçekleştiren ve eylemlerdeki iyi ve kötü değerleri anlamasını sağlayan gücüne vicdan denir. vicdan, kişinin eylemlerini gerçekleştirme sırasında başvurduğu bir yargılama ve karar verme yetisidir. kişinin içindeki mahkemedir.
sahip olunması ve kaybedilmemesi gereken duygu.
hayatın hepimize karşı binlerce defa tekrarladığı yanlışlar olabiliyor. bu yüzden herkes yaptığı her eylemde kendince haklı olabilir. dünyanın hiç görmediği bir ülkesinde yaşanan felaket için dilini bile bilmediği insanlara gözyaşı döken de o felaketi yaşayan komşusunun eşyalarını yağmalayan da. ama haklı olmak insanı insan yapmıyor. ınsanı insan yapan en önemli olgu vicdanıdır.
insanın kendi iç dünyasında hukuk işlerini gördüğü kurumdur! eğer insanda da güçler ayrılığı ilkesi geçerliyse yasama : beyin, yürütme : fizik yapı, yargıda : vicdan olurdu die düşünüyorum! birde ankarada emniyet müdürlüğünde koca puntolarla " herkesin polisi kendi vicdanıdır " * yazısını görmüştüm. demekki polislik gibi asayiş gibi görevleride varmış...
şöyle ki kişi tek başına kaldığından vicdan diye bir duyguya sahip olmaz, bu duygu ancak başka insanların varlığının farkına varılmasıyla ortaya çıkar(mış).
günümüzde çoğu insanın yoksun olduğu, arada da sızlayabilen, ruhunun derinliklerinden gelen, madalyonun öbür yüzünü görmemize çok yardımcı olan, yapılması zorunlu olmayan ama yapılmayınca da içini yedirten bir yetkidir.
insanda dev girdaplar, akıntılar oluşturabilecek nitelikte güç. kendine huzur da yaratır cehennem de.. varlığını içten içe belli eder durur hatta durmaz da doğrudan dürtükler mütemadiyen..
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
