özellikle mektuplarda kullanılınca çok sıcak bir his veren ve mektupların azalmasıyla insanı kendine hasret bırakan sonuna birçok şeyi ekleyebileceğiniz bir hitap şeklidir.
en büyük yalanlardan birisidir. sevgili güzel olmak zorunda değildir, ancak bazı diğer özelliklerinin toplamı güzel olmamasına baskın çıkar ve çekici kılar kendisini karşısındakine, güzellik göreceli bir kavram olarak bilinse de; elbet bir taban değeri vardır. insanların çok güzel dediği birisine ancak az kişi "fena değil" der, "çok çirkinmiş" demez kimse, çirkin birisine de çok az kişi "oo çok güzel der" , burada mevzu bahis olan neleri görüp görmediğimizdir, ve hayır efendim, önce dönüp kendime bakmayacağım.
sevgilinizi gözünüzün önüne getirin, hakikatten de çok çok mu güzel? yoksa siz onun güzellik seviyesini tatminkar bulup diğer iyi özellikleriyle bir "geçer not" mu veriyorsunuz? bence genelinde 2. seçenek geçerli. hakikatten güzeli sevgili, sevgiliyi de güzel yapanlar yok değil, ilki maharet, ikincisi yürek istiyor, aşk istiyor, ama günümüzde çok az insanda kaldı malesef, buradan size olması gerekeni değil olanı anlattım.
konuya maddi dünyadan bir bakış izlediniz... benle bir alakası yok, sadece gözlem kabiliyeti*
sevginden sevgi beğendiğin ve içerinde en saklı, en eşsiz yere oturtulan. bir spiral gibi baktığın her yerde gördüğün, gördüğünde büyüsüne kapımılan. çakma kara sevdaların ağzına sakız olan da aynı zaman da. kimi zaman fazla abartılıp, kimi zaman hor bakılan. en dengeli dengesizliklerle yaşamaya çalıştığımız sancımız.
Çok felsefik bir konu bu aslında.yaz yaz bitmez ama aklıma şöyle demek geldi: milyarlarca insanın hakkında bir yorumu bulunduğu,milyonlarca insanın sevgiliye duydugu kendi sevgisinin herkesinkinden çok farklı olduğunu düşündüğü ama çok az kişinin gerçek manada yaşadığı sevginin menşei.
seni seviyorum deyip ortadan kaybolan, mesaj attığınızda cevap vermeyen, ben hep yanındayım, bunu unutma deyip görülemeyen, hata yaptığınızda yüzünüze vuran, sonrasında da... sizi aldattığını öğrendiğiniz kişilik, kişicik...
herkes aynı değil tabiki de..
bazen herşey o kadar basit gelir ki sevgiliyle iken? derdini paylaşacağın biri oluverir, derslerine yardım edecek bir el, ağlayacağın bir omuz...elleriyle olsa bile yağlanmasından iğrenmeyip sevdiğini besleyebiliyorsa eğerki bir insan, işte o zaman sevme de ne yap? yağmurun altında yürüyüp,yağmuru seyredip,yağmurla ilgili şarkılar dinleyince aklına gelebiliyorsa o insan; işte o zaman seni sevendir, bunun için yürek vermiştir. baştan teslimiyet değildir sevgili. eğer sen yıkılıyorsan o da yıkılacak demek değildir. seni ayağa kaldırıp diriltendir sevgili. senin yapamadığını eğer o yapabiliyorsa paylaşacaksın. işte onu özel kılan şey anlardır.uzun ve zorlu bir maratondur bu yol.mutlaka yük ağır olacak.kendi bedeninin içinde onu da kalbinde ve aklında taşıyorsun da ondan. ama insan sevdiği için ne yapmaz ki? sevgili iki insan ancak birlikte iken o yük hafifler.mesafeler arttıkça yükün ağırlığı kendisini hissettirir.bazen sözler incitir bir bıcağın vereceği acı kadar.inletir,bağırttırır adamı.ne zaman bitecek diye beklersin.umudun vardır çünkü inanırsın.onunla en komik anlarını da yaşarsın.bazen seninle dalga geçince önce kaşlarını çatar ona karşı ıslanmış bir kedi kadar huzursuz olursun.ancak sonra ona sende katılıp haline gülersin.onunla araştırır onunla öğrenirsin.senin öğretmenin olmasına izin verirsin.sevginin zararsız halini ondan umarsın.gözlerini kapatıp hayalini kurarsın.bazen defterine adını karalarsın.sana verdiği bir eşyaya sarılır o günleri hatırlarsın. ya da senin için yazmış olduğu yazılara bakarsın. onu bir kez daha anlamaya çalışırsın. herşey onunla daha da vazgeçilmez ve yıkılmaz oluyor.çünkü bir iken artık iki oluyorsun. nereye gitsen onun sesini tanırsın.mutlaka senin için özel biri olur.ona sarılınca her türlü sıkıntın geçer.seni özel hissettiren kişidir sevgili.bir parça sendendir ve bir parça kendisidir.aslında tamamiyle kendisidir.ama yalnızlığını paylaşan ve güç katsayını arttıran biridir.sorun taşımak bir sevgiliye yapılacak en büyük haksızlıktır.elbetteki paylaşırsın ne olursa olsun.yanında özgürsündür.ama onun da sorunlarının olduğunu unutmamalısın.ona küçük bir saksı çiçek ver.o zaman içindeki hüzün yok olup,bütün gücüyle o çiçeği büyütmek için çabalayacaktır.sevgilini başka diyarla kaçırmalısın bir üzüntüsü olduğunda.orada ne olup bittiği umrunda bile olmamalı.bazen sen bile orada olmamalısın.ona şans vermelisin.affetmelisin.inanmalısın,paylaşmalısın,onun için yemek yapmalısın,şarkı söylemelisin,gerekirse yolculuk etmelisin,sözlerini dinlemelisin,insafa gelmelisin ve bu liste böyle uzar gider.neden mi?çünkü artık iki kişisindir. ben iken biz olursun.mutlaka varlığı ile seni bütünleyen güçlü biridir sevgili.onun için çirkin olamazsın.hep güzelsindir görüntünle.tarif edersin bak şu kız benden uzun ya da ince diye.ama o,ona değil sana bakar.senin gözlerinle karşılaşır hep.söylemek istenecek ifadeler her zaman dudaklardan dökülmez.onun bir bakışı seni çağırır. tatlı ve acı ne varsa yaşarsın. yaşamaktan geçer o sevginin büyüklüğü. mücadele ettikçe görürsün ne uğruna yara aldığını.ama asla sorgulamazsın neden diye.çünkü sevginin bir tarifi olmadığı gibi nedeni de olmaz.elini tutunca inanırsın ki artık tamsın.sen narin biri iken onun cüssesi senin yüksekliğini geçse bile sevginin bir ölçütü olmaz.sevgili kıyaslanamaz.ona şöyle ol demek, onu kıracak en büyük sözlerden biridir.çünkü onu olduğu gibi kalbul etmişsindir.teklif edersin ama asla zorlayamazsın.gezmeye çıkarsınız.yollarda o kaldırımdan bu kaldırıma geçersiniz.mekanlarda bulunursunuz.ortak zevkleriniz olur.mutlaka milyon kere aynı şeylerden bahsetseniz dahi sıkılmazsınız.bazen ikiniz de aynı suçu işlemekten zevk alır,suç ortağı oluverirsiniz.sizin neyden hoşlandığınızı bilir.hoşlanmadığınız şeyleri yaparken bile mutlaka aslında aklındasınızdır.sevgili kavramı,yaşananlarla birlikte ölümsüzleşeceğinden aslında yaşadığınız anlar toplamı bir ömür gibi gelebilir.hayal içinde hayal yaşamak gibidir.sizinle yaşar ve sizinle ölendir.mektubunu aldığınız zaman heyecanlanırsınız,birlikte uzun zamandır birlikte olsanız bile buluştuğunuz her zaman yüreğiniz pır pır eder,kusurlarını görmezden geldikçe artık birbirine kenetlenen iki el gibi; gittiğin yerlerden o da geçer.sonunu düşünmezsin.çünkü o sona inanış başından beri inkar demektir.
sevgili demek,sizi ağlatan ama aynı zamanda baştacı eden yegane kişidir.
kafanız allak bullakken karşısına geçip yüzüne baktığında dünyanın bütün dertlerini unutmanıza yarayan dertlerinize deva,kuvvet iksiri kıvamında ki kişi.
üzerine çok değişik söylemler bulunan kişi. etrafımdaki çoğu kişiyi yakından gözlemliyorum, görüşlerini dinliyorum, tavırlarını görüyorum, bizzat karşı karşıya kalıyorum.. çoğuna genellikle şaşırıyorum.. bir şey demiyorum..
dönüp dolaşıp benzer bir noktada buluşuyor çoğu söz: sevgili, kız arkadaş, erkek arkadaş önemli değil o kadar, ailen değil bir şey değil, önemli kararlar aldırmanı gerekecek, hayatını değiştirecek kadar mühim olmamalı..
bu sözleri haklı çıkartacak kadar da çooook olay var.. görülüyor, yaşanıyor. bu olayları düşününce tamam ağızdan çıkabilir..
ama işin her daim aklıma takılan kısmı şu oluyor. şimdi ortada aileye, ailesine, sevdiklerine çok önem veren insanları düşünelim. bu noktada aile önemli değil mi? orada yetişiyoruz, büyüyoruz, şekilleniyoruz.. ailevi bir sürü kararlar alınıyor, ona göre yaşanıyor.. anne babamız kardeşimiz çok önemli.. sayıyoruz, seviyoruz.. onlar kanımız, canımız.. çocukları onların her şeyi.. anne baba olmak çok önemli, bir çift olmak, aile olmak çok önemli, iyi bir çocuk yetiştirmek.. ailenin yerini hiçbir şey tutamaz.. inananlar için ibadet.. normal şartlarda ciddi anlamda durum böyle.. yoksa aile ve yaşam biçimlerinin, düşüncelerinin bin bir türlü biçimi mevcut, her basınç ve sıcaklık için ayrı gidişat hesap edilir..
dönüyoruz sevgili olayına.. şuranın altını dikkatle çiziyorum yine sadece bahsini ettiğim normal şartlardan bahsediyorum. herkes farklı bir biçim yaşıyor, ona inanıyor olabilir elbette.. o ayrı..
şimdi sevgili ile gönül eğlendirmiyorsak, salt belli bir amaca hizmet düşüncesi ile bir birliktelik yaşamıyorsak,- ne bileyim bu uçkurun peşinden gitmek de olur, para olur, park bahçe gezmek de olur, bar kafe dolanmak da olur, değişir.. - yani bir nevî ciddi niyetler besleniyorsa bu sevgili ile gelinecek nokta da anne babamızın ya da bir hayat arkadaşlığının geldiği nokta olmayacak mıdır? iki insan birbirini tanıyor, seviyor, evleniyor*, çocuğu oluyor aynı döngü devam ediyor.. bu böyle olmuyor mu genelde? bu durumda ben bu niyetle hareket ediyorsam, yanımdaki insan hayat arkadaşı, doğabilecek çocuğun anne babası, onun "aile"si olacaksa 'aman çok da tın' diyerek nasıl hareket edebilirim ki? (bu noktaya varmak için çook uzun bir hat çizmiş olabilirim de sosyal değişkenleri çok fazla olan bir konu bu, hâliyle hangi renk hattan yola çıkıp geldiğimi belirtmem gerekiyordu.. ) yani hayat tercih meselesi her daim tabii.. benim hayatım dağda tek başıma yabani sümbül yetiştirmek başkasıyla uğraşmak istemiyorum diyen o yolda gider.. fakat şahsen yanımda sevgi, gönül bağıyla bağlı biri varsa, ben yaşam zamanımdan ona, o yaşam zamanından bana ayırıyorsa hakkıyla, birbirimizin kaderine dahil olmuşsak, müdahalelerde bulunuyorsak, ne oyuncak etmek isterim, ne olmak.. hayat bu lan boru mu?
yüzüne gül sonra hadi eyvallah diyerek harcanacak kadar değersiz mi? evet benim nazarımda o insan için şehir de değişebilir, ülke de değişebilir, kararlar değişebilir, hayat değişebilir, her şey değişebilir..
bir olay oluyor iki kişi arasında, soruyor sana ne düşünüyorsun diye..
+ sen bu çocuğu seviyorum, aşığım demiyor musun?
- evet
+ daha geçen o benim her şeyim demiyor muydun?
- evet ama ailenin yerini hiç bir tutmuyor..
+ tutmaz tabii de, o her şeyinse aile ne? aile her şeyse o kim? o benim sevgilim, canım derken ne tür bir bağ kastediyordun? hayatın için o kadar önemli değilse nasıl bir sevmek, canın olmak anlamıyorum ki ben?!
- ..
anlamıyorum ki arkadaş durumu..
bir gün resmi veya gayri resmi fark etmez birlikte olma düşüncesi var ise alınacak sorumluluklar, gidilecek hat için çift çizgi çizmek gerekir çift kişilik yaşam için kanımca.. 'bana ne ben işime bakarım' demek dokunuyor doğrusu.. uymuyor, hazmedilmiyor. ya hepsini geçtim hiç dert değil, bir hayatı yaşamak, paylaşmak, hayatından zaman ayırmak "öylesine" bir iş, basit bir olay olmamalı.. yanımdaki insanlar "öylesine" durmuyorlar figür olsun diye.. ne bileyim insan kendi zamanının, ömrünün değerini önemsiyor ise böyle olmamalı bence.. başkasından önce kendine böyle bir eğretiliği razı görmemeli.. (ne hayatlar var kısmına girmiyorum) birazcık sonraki adımı görmek bu kadar zahmetli olmamalı.. ciddi olduğunu söylüyorsan tutarlı olmak bu kadar zor olmamalı.. nitekim birini aptal yerine koymak ise işin en can yakıcı kısımlarından.. prilli sudan üflenmiş balon gibi oluyor.. patlayınca da kimyasal kokuyor yapay yapay.. yazık değil mi?
işte biriyle daha benzer bir muhabbet geçiyordu ki, şalterler attı:
- iyi de o senin karın, severek evlenmedin mi?
- ...
- e ne oldu neden önemsemiyorsun, ilgilenmiyorsun, söylediklerini dikkate almıyorsun?
- medeni kanun çerçevesinde görevimi yerine getiriyorum..
- ha oldu canım.. bunu nasıl söyleyebiliyorsun ya? kanunlara göre mi sevgin?
- ya anam değil babam değil..
- e yok artık.. iyi de sen ana baba olmuşsun daha ne olsun.. çocuğun var.. artık kan bağınız var.. annen değil baban değil eşin o senin.. lâf mı bu? seviyorum dediğin kişinin yaptıkları, düşündükleri vs. hiç mi önemli değil? değilse neden harcıyorsunuz yaşamı, zamanı?
- ya hep böyle değil mi? yaşıyoruz işte kendi kendimize yetmez mi?
- bostan korkuluğu da kendi kendine yaşıyor.. böyle yaşamak sana yetiyorsa, yediriyorsan bana lâf düşmez.. aklın var, fikrin var.. aptal değilsin.. aptal yerine de koyma.. kalanını sen bilirsin..
bu çift, o çocuğun anne babası işte.. bir tür sevgililerdi.. bu çocuğun da ileride kız arkadaşı olacak.. vuhuuu gelişen sosyal ağa bak.. yana yakıla haykırılan sevgilinin saçı, başı, gözü gülüşü bu mu? bi git allasen ya.. bak gece gece sinir bastı.. o kadar hayat, hikâye, söz... bu kadar ifadesiz, anlamsız olmasa gerek..
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
