kullananın içinde bir burukluk bırakan, duyanın ise içinde bir acı haresinin oturmasına sebep olan kısacık sözcük, bir an için kişinin yada kişilerin gözlerine bakarak ardından hafif bir gülümseme ile çıkar ağızdan, azbiraz fantastik edebiyat okunmuşsa o an akıla Bilbo Baggins gelir ve "hepinize yürekten bir elveda" denir. Gözler kapanır ve yol ile başbaşa kalınır, çünkü yol gidilmek için vardır...
hoşçakalın acı anlamlar taşıyanıdır. belki bir daha birbirlerini göremeyecek insanlar tarafından sıklıkla kullanılır ve iki tarafta da hazin bir hüzne sebep olur. o an dolar gözleriniz;ama ağlayamazsınız, o yaşların dışarı çıkmasına izin vermezsiniz,veremezsiniz-karşı tarafın acısını arttırmamak için. son bir kez karşıdakinin gözlerinin içine bakılır ve kafa çevrilir. o kelimeyi söyledikten sonra zaten insan karşısındakinin gözlerine bir daha bakamaz hemen kafasını başka bir yere çevirir; çünkü bakarsa gitmesi gerektiği bir durumda gidemeyecek hale geleceğini bilir-o gözleri gerisinde bırakıp gidemez. bir yandan da kendine acır, kendine kızar-bu seçimi yapma gereğini sorgular ve bu seçimin kendisi için arkasından bakan yaşlı gözlerden daha mı önemli olduğunu düşünür;ama cevabını veremez, vermek istemez-çünkü bilir hayat yollarla ve bu yollarda yapılan seçimlerle doludur ve bir yolu seçerken diğer yolu daima reddetmiş olur zaten...
aslında her insan her an ölebilir, her anı onun son anı olabilir. bu nedenle "hoşçakal" yerine "elveda" demek her zaman daha anlamlıdır; hangimizin son saniyesi olduğunu asla bilemeyiz.
ayrıca anima'nın ''animasal'' albümünden bir parça.
sözleri:
üzerime geliyor sorgular ,kaçtıkça
daha da çoğalıyor kirliliğim, geçer sandıkça
kaybetmek istemezdim,susmak istemezdim
karanlık git! devinme kanımda ...
yolumdaki ayak izleri bana ait değildi
ve en sonunda daldım yıkıntıma
her şeyi gördüm yansıyışımda
kaybetmek istemezdim susmak istemezdim
karanlık,karanlık... elveda...
en acısı insanın içinde patlayanıdır, sölemeye fırsat bulunamayan cinsidir.
vedaları sevmezmiş.. hah!
sadece neden diye sorardım belki son kez görüştüğümüzün bilincinde olsaydım. o gün her zamanki gibiydi, hiçbir şey farklı değildi. bilirdi değişikliklerden nasıl nefret ettiğimi, sinsizce sıvışmak istedi o yüzden hayatımdan, çaktırmadan, yavaşça. bir gün hayatımda olmaması normaldi, bazen olurdu. iki gün görünmemesi de bazen olurdu, şaşırmadım. üçüncü gün endişe vericiydi, bekledim. dördüncü gün içimde beni yiyip bitiren kurtçukları nasıl da anlatacağımı düşünüyordum ona, o gelince yani, tekrar konuştuğumuzda.
ama gelmedi. giderken bekle dememişti, ben beklemiştim. ölüm gibi bir şey değildi de pek, ölüm her şeyi unutmaksa eğer, ölümle alakası yoktu, çünkü unutamıyordum. on üçüncü gün, ellinci gün, yetmişinci gün, kaçıncı ki acaba bugün? ikiyüzü geçmiş olmalı. hala gelmedi, gelmeyecek de.
sadece neden diye sorardım. bilirim, mantıklı bir sebebi mutlaka var, inanır ve güvenirim. görüşmediğimiz belki ikiyüzellinci günde bile ona hala inanıp ona güvenirim, ama merak ederdim. ediyorum. sadece "neden?" diye sorardım. neden'in devamı gelir miydi, bilinmez... öyle çok neden sorusu var ki sorulacak.. çünkü desin isterdim. çünkü demese bile, bir ses çıkarsın isterdim, hiç değilse el sallasın isterdim.
bir vedayı çok görmek... veda busesi değil hayalimdeki asla, gözyaşlarıyla dolu bir elveda sözcüğü de değil, basit ve süssüz bir hoşçakal yeterdi aslında, onu demese bile "çünkü.." dese, anlayışla karşılayabileceğim bir neden söylese gitmesi için. ne yaptığımı söylese, neyden rahatsız olduğunu söylese...
dönmeyeceksin, biliyorum. okuma ihtimalinin %1 bile olmadığı -sen sözlük sevmezdin ki....- bir yere yazmak da saçma ama, yüzüne, hatta msn pencerene bile söylememe izin vermedin, öyleyse buraya yazıyorum, elveda..
SANA YALAN BORCUMMU VAR BENIM
IYI DUSUN ONDAN SONRA GEL KARSIMA
BIR SANS DAHA VERMISTIM AMA SON DEFA
SANA YALAN BORCUMMU VAR BENIM
IYI DUSUN ONDAN SONRA GEL KOLLARIMA
SUNU UNUTMAKI BU SANA BENDEN SON VEDA ELVEDA
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.