- izlediğim en etkileyici belgesel. zana briski nin calcutta nın genel evlerinin olduğu bir mahallesinde çalışan hayat kadınlarının çocukları ve çocukların küçük yaşta başladıkları genel ev hayatı üzerine çarpıcı deneyimi. öteki hayatları gözümüze sokan ve insanlığımıza yönelen filmde asıl amaç; bu çocukların yaşam koşullarını ve yaşamaya mecbur bırakıldıkları hayatları görmemiz, anlamlandırmamız için anlatmak olmasına rağmen yapımcıların gördüğüne duyarsız kalmayıp çocukların hayatında fark yaratma çabalarıda yer almakta. her bir çocuğun eline fotoğraf makinası verip dünyaya bakışları ve aslında tüm bu çirkinlikler yüzünden altta kalan yeteneklerini yüzeye çıkarma çabaları. kızarak, duygulanarak, dua ederek belgeseli izliyor. bir sonraki kız çocuğunun annesi, ananesi, annesinin ananesi gibi genel evde çalışan kadınlardan olamamasını umut ediyorsunuz. ya da bir erkek çocuğunun satıcı olmamasını. önlerinde duran koca hayatın daracık bir sokakta camsız bir depoda solmaması için pür dikkat filmi izilerken buluyosunuz kendinizi. tüm sevdiklerini kaybeden bir çocuğun büyümeden tüm dünyaya olan güvenini kaybettiğini içiniz burkularak izliyorsunuz. tüm bunların yanı sıra farklı hayatları görmeyi sana benzeyenle yetinmeyip farklılıkları anlama isteğini biraz bünyende taşıyorsanız filmden öğrendiklerinizle mutlu olarak sona erdiriyosun tüm gördüklerinizi. fotoğrafları bir an önce bulup altında yatan çaresizliği, çaresizliğe rağmen umudu görmek için dakikalarca seyre dalıyorsunuz.
- kalküta'nın çocukları olarak ülkemizde satışa sunulmuş olan, birçok ödül sahibi belgesel. evet o birçok ödül alıyor ama o filmi yaşayan hayatlar yaşadıkları çamurda yitip gidiyor. altınların bataklığa düşmesi gibi, bir süre sonra altının ne rengi kalıyor, ne kendi ama altınların orda ki hikayesi birçok ödül alıyor, belki de orada fedakarlık yapıp, onların hayatını anlamaya çalışan, yardım eden kişilerin bir çeşit gönlünü alma olabilir mi, olabilir ama gerçekten kendi alanında çok şey sunuyor. ödülü hak ediyor ama o çocuklar, sadece onlar değil dünyada ki birçok çocukda güzel şeyler yaşamayı hakediyor.
aslında belgesel açısından baktığımızda bir genelevi ve orada yaşananları, çocuklara verilen fotoğraf makineleriyle belgeleyen, ilginç, yürek burkan ve irkilten bir yapım. burda şımarmalarımız arasında ufak bir kız sokaklara düşmek istemediğinden bahsediyor. bir başkası dokuz-on yaşlarında ama insanın küçük şeylerle mutlu olabileceğini, büyük evler, çok para hayali kurmadığını sadece annesinin ya da çevresinde ki kadınların yaşadığı gibi bir hayata teslim olmamayı diliyor.
Vampircik - 2005 - 2015
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
sözlük sistemi ile geliştirilmiştir.