- her seferinde ağlatan bülent ata şiiri.
seslendim babama
babam uzaklarda ay ışığı
annem yolunu bekler akşamları
yıldızları merdiven kurup yoluna
duymak için sesini
seslendim babama
denizlerden çıkıp gelir diye
annem balık hazırlamış salata yapmış
ben de ekmek aldım bakkaldan
unutmadım paranın üstünü de
seslendim babama
beni duysun çabuk gelsin diye
gözlerimde uyku
birikti birikti uyumadım
babasız uyumak iyi olmuyor diye
- 'ben de ekmek aldım bakkaldan , unutmadım paranın üstünü de ' ...
şiirin bu dolaylarında ağlamaya başlanabilir , münasiptir .
- baba'nın 1. tekil şahıstan geniş zamanla çekimlenmiş hali.
- "babam çok iyi adamdı...
daha doğrusu babam adamdı.."*
- (bkz: babam ve oğlum)
- Ne güzel ağzını doldura doldura "babam" diyebilmek... Ölmüş de olsa bunu demek bir mazhariyettir.* Sevgili babamla ben doğumumdan aşağı yukarı otuz -evet otuz- sene sonra baba-kız olabildik. Tam buldum, iki sene gönül gönüle muhabbet derken paat diye vefat etti. 21 sene önce bu gün.
Hem de neden? Yüksek tansiyona bağlı beyin kanamasından. Babam ölebilir miydi? Yok böyle bir acı, dayanamadım. Alışılıyor belki ama hâlâ burnumun direği sızlar.
Baba hasretiyle geçmiş çocukluk ve gençlikten sonra, bütün öfkeleri yutup, bütün hicranları unutup, kendini yenince bulduğun babanı birden kaybedivermek... Üstelik karısıyla oyalanmak zorunda kalmak. Amaan, dünya işte. Acı tatlı hiç bakmıyor, kendi kendine dönüyor. Sen de arada yaşamaya çalışıyorsun.
Vampircik - 2005 - 2015
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
sözlük sistemi ile geliştirilmiştir.
