ırkçılık gibi bir ideolojinin insanların içine nasıl yerleşebildiğinin ve insanları neler yapmaya itebileceğinin en güzel örneği olan film. kimsenin böyle bir konuyu bu kadar sert bir şekilde işlemeye cesaret edememiş olması filmin daha da öne çıkmasına ve önem kazanmasına neden olmuştur. hem oyunculuklar hem de konuyu ele alışını görebilmek açısından izlenmesi gereken bir film.
olayların anlatılandan öte yaşanılması gerektiğini gözler önüne seren, detayları atlayıp yüzeysel düşünen toplumlara ders olarak sunulmuş düşündürücü bir hollywood yapımıdır. konu olarak ırkçılığı ele alan filmin başrol oyuncusu edward norton fight club dan küçümsenemeyecek bir performans gösterip filmi sırtlayan isim olmuştur. kardeşi rolündeki edward furlong un bakışları ise unutulmazdı.
ırkçılık fikriyle büyümüş ve kışkırtılmış bir gencin, sonunda bir zencinin kafasını kaldırımda botlarıyla ezerek öldürerek hapse girmesi ve orada başına gelen olaylar ve düşünmek için bulduğu zamandan sonra, kardeşinin de aynı yolları yürümemesi için çabalamasını ve bu yolda bir zamanlar kardeşi saydığı kişileri dahi karşına alarak uğraşmasını anlatan başarılı film.
hikayenin gerçekçi ve kaliteli kurgusunun yanı sıra, görselliğiyle ve senaryonun çarpıcılığıyla hafızalara kazınan bir yapım. ırkçılığı çok iyi özetleyen ve bir hayatın nasıl değiştiğini böyle iyi yansıtabilen, izlediğim en güzel sinema eserlerinden biri...
hala uygulamada mı bilmiyorum ama american history x, gösterimini takip eden yıllarda abd'deki eğitim kurumlarında zorunlu ders olarak tüm öğrencilere izlettirilimiş ve çocuklar bu filmden sınava tabi tutulmuştur.
filmdeki bacak kadar ufaklık öyle bi sigara içiyorki ,insanın içesi olmasa bile içesi geliyor.sigarayı bırakanların kesinlikle yaklaşmaması gereken ,ırkçılık üzerine amerikalıların bir nevi günah çıkartmak için yaptıkları izlenesi,edward norton'nun oyunculuğuyla daha da bi izlenesi olmuş güzel film.
edward norton denen şahsiyetin yaklaşık 8 kilo alarak hayvanlar gibi kas yaptığı, hem vücuduyla hem de inanılmaz rol yeteneğiyle beni kendisine hayran bıraktığı bir filmdir kendisi. gerçekten de fight club filmindeki çelimsiz adamla bu filmdeki hayvani adam aynı kişiler mi inanmak zor.
filmin en güzel yanı bir insanın zamanında ateşli ateşli savunduğu bir fikrin ileride başına gelenlerle değişmesi sonucunda, eski mahallesindeki insanlar tarafından ne derece dışlanabileceği ve değişimin bu anlamda ne kadar tehlikeli olabileceğidir. ırkçılığın aptalca yanını gösterdiği kadar, ihaneti ve yıkımı da gösterir. (bkz: hiç değişmeyen insan)
sanırım sinema tarihinin en canice işlenmiş cinayetini de bu film göstermiştir. edward norton kaldırım taşının kenarında yatan zenciye ağzını açmasını söyler. zenci ağzını açar ve kaldırım taşının köşesini iki çenesi arasına alır...
inanın hala kulaklarımda yankılanıyor kaldırım taşına değen dişlerin sesi...
dişli kaldırım sahnesi, küçük veledin sigara dumanını püflediği sahneler, duştaki malum bir sahne**, hapishanedeki çamaşırcı siyahi tipin içten gülüşü, kasiyer kızın üzerine süt dökülen sahne, ayrıca derek'in gençliğinde ropörtajda söyledikleri ve ordaki üzgün hali ile akıllarda kalacak olan bir film. yani görsellik hakikaten çok iyiydi, bazı sahnelerin siyah beyaz yapılması gibi, veya işte bu akıllarda kalan sahneler gibi, bazı anlarda olay akışının yavaşlatılması gibi.
tabi bazı saçma bulduğum bölümler de yok değil. o basketbol sahnesini biraz abartı buldum, yani tamam insan gaza gelse çok daha gerilerden de gelip maçı alabilir de bir şeyler oturmamış sanki. white men can't jump filmine yönlendiresim geldi şimdi sizi, neyse.
sonra o finalde "böyle böyle olaylar çıktı hadi sen bi git konuş seni dinlerler" dedikleri derek oo camooon ben bıraktım bu işleri diyeceğine "dün orda olay çıkardım beni görseler keserler abi" diye olayı açıklasa daha mantıklı değil miydi. bir de o okuldaki siyahi genç neden durup dururken derek'in kardeşini vurdu, yani tamam finalde derek ölmediği için memnunum da, sonuçta o liseli bir genç, sadece ideolojik sebeplerle birini vurup hem eğitim hayatını hem geleceğini karartacağına bağlı olduğu toplulukta hayatı zaten yeteri kadar kararmış başka bir kişi bu görevi üstlenip derek'ten veya kardeşinden intikam alamaz mıydı?
bunun dışında güzel film tabi ama düşünsel kısma biraz daha ağırlık verilmeliydi, derek'in nasıl bu düşünce sisteminden vazgeçtiği daha bir iyi anlatılmalıydı. çünkü bu kadar harekete dayalı bir anlatım olunca bazı yüzeysel insanlar derek'in fikir değiştirmesini sekiz dikiş olayına bağlayacak kadar şaşırabiliyorlar, mesela sweeney'in bıraktığı kitapların hangi kitaplar olduğuna, derek'in onlardan ne gibi anlamlar çıkardığına falan daha ağırlık verilseydi, hatta sweeney derek'İ daha çok ziyaret edip sadece "ee bu yaptıkların sana bişey kazandırdı mı" pragmatizminden kurtulup daha bir hümanist yaklaşsaydı, mantıklı tartışmalar yapsalardı ve derek'in biraz daha yavaş yavaş fikirlerini değiştirdiğini görseydik bence daha iyi olurdu.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
