yazılanlar baş druid Ilth Elourme'nin günlüklerinden alinmiştir.
bir buçuk yüzyıl.
bir buçuk yüzyıldır bu rüyayı görüyorum. kraliçem bana "artık uyku vaktin geldi aktif olmayacak kadar gelişmiş bir güçsün" demişti. kardeşlerim gibi zümrüt ruyasına yatma düşüncesi muhteşem bir hediyeydi. yaşanan bunca sevinç ve acidan sonra.
bana ayrılan yeri gördügüm de sormuştum"neden?" ve hala hatırlıyorum son sözlerini kraliçemin "izle" ama belkide bana demek istedigi "gör"idi. bilemiyorum. rüyaya başlamadan önce hatırlıyorum etrafımı saran sarmaşıkları, hayal edilebilecek en güzel yatak, rüyayı görürken bile geliyor hala burnuma doganın kokusu, ve buradayım kendi boyutumun, kardeşlerimin, ailemin uzagında 'dünya' dedikleri bir tomar cahili izliyorum bir buçuk yüzyıldır. Nasıl bukadar cahil kalabilmekteler anlamış degilim, ne zaman bir doga üstü olay görseler, ya ışık oyunu yada bir tür yanılsama gördüklerine inanıyorlar. Son bir buçuk yüzyıldır geliştiklerine inandıkları açıkçası çok daha acı.
ancak yinede umut tomurcukları yeşermekte, son on beş yıldır izlemekten zevk aldıgım bir adam, bir büyücü, doga üstünde ki bir çok yaratıgın aksine kendini saklamayı red eden bir büyücü. büyücüleri tanirim, çoguna güvenmem, ancak saygımın ve sevgimin tohumlarini kalbime ekenleri de vardir. "Alairdia"
Bu genç adam tanıdıgım bir çok büyücü gibi aksi ve bu dünyanın tabiri ile 'ileri zeka' ancak gözümde ki en büyük özelligi kara büyü'ye karşı gösterdigi direnç, sanat egitimini alırken çok fazla aci cekti, özellikle ruhsal açıdan param parça oldugu görmek mümkündü, ve ardindan konseyin önüne çıkarıldı, konsey bu gün bile izlendiklerinin farkında olmayanlar. kişi kendine asla çok fazla güvenmemeli.
Ebenezar McCoy yaşlı bir adam, güçlü bir adam, saglam karakterli bir adam, sırları olan bir adam, ve sırlarını anlatmak zorunda olan bir adam. "Hoss" diyordu genç adama adını kullanmadan çiftliginde çalıştıgında gözlerinde zevk hemen belli olurdu. belkide bu sebeple rüyalarında izliyorum hala onu.
chicago isimli bir şehirdi genç adamın geldigi bu betonarme yer, çok az yer yeşil oluyor bu 'büyük' şehirlerde. elinde ki az bir parasıyla kiraladıgı o yeri ve kapısına ilk kez plastik yapıştırmalarla yazdıgı o tabela 'Harry Dresden Wizard' bakıp gülmüştü, ve hatta gençliginin verdigi ümitle işlerinin sürekli olacagına inanıyordu. Bu inanci çabuk değişti.
anlamıyorum bu dünyanın sakinleri nasil bu kadar cahil olabiliyorlar. Dresden işe ilk başladıgı gün anılmaya başladı, 'deli' kahkahlar 'büyücü' ancak yinede yardım etmeye çalıştı genç adam, sadece gönlünün güzelliginden degildi tabii ki bu, konseyleri onu gözetim altında tutuyordu, ne kadar çok çabalasa da gözlerinde bir 'kara büyücü'ydü hala dresden.
zaman geçtikçe Dresden'in güçleri arttı arkadaşları da arttı. ve rüyalarıma genç adamın asla göze alıpda söyleyemedigi "şirin" polis Karrin Murphy dahil oldu. Genç kadın'ın sert mizacı ancak güçlü bir inancı vardı. ahh evet bu dünyada bulunanlar hala yaratıcılarına dair sorun yaşıyorlar, hatta savaşları dahil var aynı yaratıcıya farklı bir isim verdikleri için. "Haçlı Seferleri" diyorlardı bunlara.
ancak genç büyücü ilk kez zorlu bir sınavla karşı karşıya kaldı, kendisini belkide ilk kez aynada gördü, bir başka büyücü bir amatör, ancak güçlü bir amatör 'kara büyücü'lük yapmaktaydı ve gözetim altında olan genç büyücü bu işten ceza almak üzereydi. "Özel dedektif" diyorlardı artık büyücüye çogu zaman, ve danışman deniliyordu. aynanın karşısında ilerleken genç adam, rüyalarıma uzun zamandır görmedigim bir karakter girdi "Çelik Adam" demişti büyücü onun için bir diger tabiri ile "Johnny Marcone Beyefendi"
kardeşlerim ve benim hayvanların şekline girebildigimiz bilinir bize lutfedilmiş en güzel armaganlardan biridir bu. ancak 'kurt adam' rüyalarımdan önce hatırlamadıgım bir şeydi, ve kesinlikle ilk yıllarımda karşılaşmak istemeyecegim bir şey. yaratıcı genç büyücüye çok fazla yükleniyordu, yada en azından ben öyle düşünüyorum. uyuyan bir hizmet karın sesini duymasını düşünmek her ne kadar zor olsada gururum başka türlüsüne el vermiyor. "Susan Rodriguez" belki rüyalarımın bugusu ancak kahverengi hiç bu kadar güzel tonlarda olmamıştı. "Alphas" ve "Tera" rüyalarımda ki renklerden bir kaç renk olabilirdi belki ancak Tera herhangi bir renge sigmayacak kadar fazla tona sahipti.
bir çok kez sıradan rüyaları siyah görenler olmuştur, bense beyaz gördügümde şaşırmıştım, ancak üzerine kirmizi eklendiginde etkilenmedigimi söyleyemem, hafif sürekli bir homurtu gibiydi, sürekli bir rezonansta devam eden gücü, uzun zamandır ilk kez görmüştüm bir güç kılıcınını hafifçe homurdarken rezonansla ismini fısıldıyordu duyabilen kulaklara 'Amoracchius' benim dünyamda bu tür insanlara verilen isimler vardi 'paladin' bu dünyada kendilerine haç'ın şovalyeleri demişlerdi, haçlı seferine katılmayan tek şovalyeler.
Her rüya gibi zümrüt rüya'sıda kabusa dönüşebilir, bu oldugunda uyuyanlar için çok korkunç ve üzücü şeyler olabilir. ancak herşeye ragmen en büyük kabus kişinin kendi içinde buldugu ve kaçamadıgı kabus türüdür, hele ki bu kabus kişinin şeklini alabiliyor ise. ve sevdiklerini alabiliyor ise.
Herşeyden öte uyanmak istedigim anlardan en büyügü bu genç adamı izlerken olmuştur. Blackened Denarians konseyi bu genç adamla karşılaştıgında genç adam için çok zor bir savaş oldu, bir çok şeyi kaybetti, ve bir şey kazandi güç. ve güçle gelen en büyük sorunlardan birini gücün getirdigi sorumlulugun bilincinde olma siniri. Uykumdan uyanmaya başladıgımı hatırlıyorum, yavaşça kalkmaya başlamıştı sırtım havaya sarmaşıklar beni daha fazla sararken ve yüz yılı aşkın süredir ilkkez kraliçemin sesini duydum "onlara inan" sırtım yavaşça yere serilirken izlemeye devam ettim, kollarımdan biri mızragımı bir digeri kalkanımı özlerken.
Şimdi bu genç adam ben onu izlerken günlüklerini yazıyor, çıragının okuması için belki, arkadaşları ve dostları için belkide, onun himayesine bırakılmış ne zaman rüya içinde görmeye başlasam yavaşça mavi beyaz bir ışıkla parlayan ve gücle homurdanmaya başlayan iki kılıçla, dostlarıyla, ve yatagını paylaştıgı çok genç ama çok yaşlı o kadınla. "Karanlık havanın kraliçesinden korkma" diyebilmeyi isterdim, ancak kraliçemin sözleri kulaklarımda "aktif olmayacak kadar gelişmiş bir güçsün" ve bu genç büyücü günlügünü doldururken uyanıp gendi günlüklerimi doldurabilecegim günü umut ederek bu dünyayı rüyalarımda izlemeye devam etttim.
The Dresden Files. Yazan Jim Butcher
1. Kitap - Storm Front
2. Kitap - Fool Moon
3. Kitap - Grave Peril
4. Kitap - Summer Knight
5. Kitap - Death Masks
6. Kitap - Blood Rites
7. Kitap - Dead Beat
8. Kitap - Proven Guilty
9. Kitap - White Night
10. Kitap - Small Favor
11. Kitap - Turn Coat
12. Kitap - Changes
Her Ne Kadar Sürç-ü Lisan Ettiysem Affola*
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
