"duymaktan bu kadar nefret edilen bir sözden* ancak bu kadar dinlemeye doyulamayan bir şarkı yapılabilir" dedirten sertab erener şarkısı. insanı alkolik eder mi bilmem ama tedavi edilemez bir melankolik edeceği kesin olan bir şarkıdır.
yarından haber yok dün bitti* saatler son günü çalıp gitti* yeminler yaşlandı dudaklarda
düğümlendi derken söz bitti
vagonlar bir dolup bir boşadı
kuruyan gözlerim yine yaşardı* sarardı sırayla fotoğraflar
ne hayatlar içimde kaldı*
unutursun için yana yana unutursun ölüm sana bana
zaman basıp kanayan yarana
unutursun unutursun*
unutursun, unutursun,
zaman geçer avunursun
isyan etsen de derinden
hayat tutar ellerinden
önce yaşayamam zannedersin acından
ben de gidiyorum, kalamam dersin kahrından
bunun için merhamet dilersin tanrından
duymaz kimse sesini, bıkarlar gözyaşından
hani geçmeyecek gibi gelir günler
hiç aydınlanmayacak kapkaranlık geceler
kabuslar içinde dilin adını heceler
paylaşamazsın acını, yalnız yaşanır dertler
sonra bir sabah uyanırsın hayata
bakarsın durmamış dünya; dönüyor etrafında.
anlarsın eskisi gibi olmaz bir daha
ama yepyeni bir güçle sarılırsın hayata
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
