insanların hayvanlara olan sevgisini gösterir diyen zihniyete karşı olduğum durumdur. zîrâ insanlar hayvanlara insan muâmelesi etmezler hiçbir zaman. kedileri çok seven kedi sâhipleri bile kedilerin geneli için "nankördür" diyebilirler. üstelik evin içindeki bir başka ferde kızıp köpeğine/kedisine tekme savuran da çoktur.
üstelik, şahsım dâhil âşık olmayı "köpekliktir" diye târif edenimiz de çoktur. aşk zâten köpekliktir, o kesin ve net bir gerçek :)
hayvana insan değil hayvan muâmelesi edilir. insan muâmelesi gören hayvan zâten depresyona girer veyâ hastalanır ve ölür. bu hangi hayvan doktoruna sorarsanız sorunuz böyledir.* çünkü hayvan, kendisine hayvan muâmelesi edilmediğinde, kendisine yöneltilen beklentileri anlayamaz, sâhibiyle iletişim kuramaz, başka yere kapılanmak isterse de sâhibi onu* bırakmayacağı için gerçek bir çâresizlik içine düşer ve depresyona girer.
insanlara ne demeli?
insanların çok büyük çoğunluğunun birbirine hayvan muâmelesi ettiği ortadadır. samîmîyetten dolayı edilen lâflara kadar bellidir hem de. samîmiyiz diyerek şahsî sınırları delmeler, şahsî eşyâları sormadan kullanmalar, parasını yemeler, dedikodusunu etmeler, yalan söylemeler, arkasından iş çevirmeler.. sanki karşıdaki insana karşı hiçbir sorumluluğu yoktur böyle davrananların.. aslına bakarsak bu davranışlar, icrâ edenin kendisini hayvan sandığının da bir göstergesidir.
ev hayvanı veyâ sokakta görülüp sevilerek benimsenmiş bir sokak hayvanı ne diye "hüseyin" ismiyle çağırılır ben de bunu anlamam.* neden ki? sen çok sevdiğin arkadaşınla ev hayvanını çok mu bir görüyorsun? bu o anlama da geliyor efendiler...
şahsen, iyi ve başarılı bir insansever* olarak böyle davranışlara gâyetle karşıyım. insanların birbirlerine karşı olan tutumları beni çok fazla alâkadar etmese bile, çevremde çok değer verdiğim insanlara hayvan muâmelesi etmem, çok sevdiğim hayvanlara da insan ismi koymam. ve eğer insan yetiştirmek gibi bir şansım olursa da yetiştireceğim insanlara bu görüşü böylece aşılarım.
makrame düğümü ile ek:
arkadaşım, bir de şöyle bir durum var: köpeğine-kedisine-kaplumbağasına-kuşuna-yılanına-böceğine; yaşadığı memleketin vatandaşlarından herhangi birinin veyâ çoğunun benimsediği bir dîne âit anlamca mukaddes sayılan isimler vermek... bu ne ki?
senin anlayışın buna müsâade edebilir genç. ama anlayışları seninkinden çok daha aşağı veyâ yukarı seviyede olup da* bundan rahatsız olanlar da göreceksindir. ve bence hakîkaten de ayıptır, hattâ her ne güderse gütsün zihniyetlere karşı zulümdür. o onun zihniyetidir, evine böyle biri gelip gidecekse köpeğine meselâ "muhammed" diyemezsin. veyâ "îsâ" veyâ "mûsâ".
bir arkadaşın evinde böcek beslese ve ismini senin isminden koysa ne kadar hoşuna gider acabâ.. kaldı ki bırakalım hoşa gitmeyi, normal bir insan isen eğer, o arkadaşın hakkındaki düşüncelerini sil baştan gözden geçirirsin bence. tabiî böyle şeyler umurundaysa..
İnsan isimli hayvana seslenirken bir tuhaf olur insan. mesela; köpeğe "betül kızım çıkma sehpanın üzerine yavrum gel buraya misafirlerimize ayıp oluyor", kediye "muhittin yavrum çıksana saklandığın yerden" diye yalvaran insanlar düşünün. İsim insan ismi de hayvancağızın bakışı hep masum ve tepkisizdir. Hayvan işte ne bilsin.
Konunun devlet meselesi gibi ele alınmasına, satırlar paragraflar dizilmesine ise gülüp geçiyorum. Herşey bitti fıstık yeşili mi kaldı derler ya, tam o hesap. Yalnızca belirli bir kesim ya da grup için kutsal sayılan, kişilerin değer yargılarına aykırı isimlerin ve topluma mâl olmuş kişi isimlerinin verilmesi olsaydı söz konusu olan bak ben de desteklerdim, katılırdım. Ama genelleme nedendir? Neyin çekememezliği, neyin alıp verememezliğidir bu?
"Hayvana insan ismi koymam, koyanı da tanımam, hayvana insan ismi koyanlar lanetlenmiştir, cüzzamlıdır, vebalıdır, şöyledir böyledir" gibi bir yaklaşım içinde bulunanların tez elden ıslah edilmesini, içlerine kaçan şeytanın ivedi bir operasyonla çıkarılmasını talep ediyorum.
Köpek kovalasın sizi en kuytu sokaklarda.
Sözlerime son verirken mesaj verme misyonumu da yerine getireyim istiyorum :
İnsan gibi muamele gören hayvanlar, hayvan gibi muamele gören insanlar var güzel ülkemde; sen nasıl hitab edersen et.
tuhaf bir konudur. batı medeniyetlerinde evcil hayvanlar sıklıkla insanlarla isimleri paylaşmaktadır. ki şaşırılacak bir konu değildir, isim genel bir kavramdır. insan ismi, hayvan ismi, dinazor ismi kavramları saçmadır çünkü sonuçta tüm isimleri insan vermektedir.
diğer taraftan ülkemizde evcil hayvanlar daha kişilikten, insan isimlerinden uzaktır. duman, kont, boncuk gibi nesne, eşya veya ünvan gibi isimler hayvancıklara verilmektedir.
bazen hayvanın bütün sempatikliğini alıp götüren bir şey olduğu için garipsenen durum. yumak gibi el kadar tombik eniğe şaziye demek absürd ve resmen hayvanın minnaklığını yerle bir eden bir şeydir. ya da paytak paytak yürüyen şaşkın-ötesi sarı ördek yavrusuna binnaz -malum bir zamanda modaydı biliyorsunuz- demek ördeğe tuhaf bir hava katıyor. yani bence pek yapılmaması gereken bir şey ama ismin küçük düşeceğinden değil, zaten o hayvanlara yakışmayacağından. şimdiye kadar sadece bir defa bir evcil hayvana insan ismi verdim o da olgun ve bilge bir havası olan rahmetli kapluşuma matthew(bir çizgifilmde kızın dedesinin adıydı) adını koymaktı. şimdi pambık falan takılıyoruz öyle.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
