- 'attan inmeyesüz!', ceddimiz, atamız, medar-ı iftiharımız* sultan murad hüdavendigar hazretlerinin, şehadet şerbetini içip ruhunu teslim eylemeden evvel söylediği sözdür. o kadar derin, o kadar derin bir sözdür ki tariften acizim şahsen. Öyle ki, sözün kendine has şivesiyle söylenişini bozmamak ve o şekilde kullanmak bile bu derinliği pekiştirmektedir*.
*
hayattaki -belki de- en çetin* vakit olan sekerat halinde*, insanın şuuraltında ne varsa ortaya o dökülür. herkes zihninin derinliklerindekileri söyler/konuşur/açığa vurur o ‘hal’de. kimi alacaklarını, kimi borçlarını, kimi mirasını, kimisi de daha başka şeyleri* zikreder, eteğinde ne varsa ister istemez döker meydana. bu sözden* anlıyoruz ki, sultanımızın fikri ve zikri -ceddinden ve geneleğinden aldığı mirasla- tamamen i’la-yı kelimetullahtır*. Ölürkenki bu son tavsiyesininden, onun hayattaki en büyük gayesinin sadece ve sadece allah rızasını kazanmak olduğu neticesi çıkıyor*. herşey bir kenara, yalnız ‘attan inmeyesüz!’ de*; günümüzün anlayışıyla telif edilebilir mi veya günümüzün bencilliği bunu idrak edebilir mi?! asla..
aman ya rabbi! bu ne aşktır*, bu ne azimdir böyle! haddim olmayarak, böyle bir nesilden geliyor olmakla iftihar etsem, hata olur mu acaba?* kimseyi küçümsemeyiz, herkesi kardeş kabul ederiz, kimseye zulmetmeyiz, herkese başımızın üstünde yer verebiliriz amma ve lakin, bunları ceddimizi şükranla hatırlamanın önüne bir engel olarak da koymayız, vesselam.
* *
Vampircik - 2005 - 2015
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
sözlük sistemi ile geliştirilmiştir.