sıkça uçan, nefesi ile demir kapıları açan, tükürüğü ile çaresiz dertlere derman olan, kodu mu oturtan, okşadı mı hamile bırakan, hemen hepsi sakallı, tesbihli, bağdaş pozisyonunda bacakları karıncalanmadan saatlerce oturan*, paraya pula değer vermeyen ama sizin gönlünüzden ne koparsa alan ve size bolca dua eden, kerameti kendinden menkul allah'ın sevgili kulları.

gönül dostları.

güldüren insanlar.

tarafımca bestelenmiş " uç, uç, yüce insan" şarkısına ilham kaynağı olan bi' acaip adem oğullarına verilen ad.

çocukluğumdan beri " oğlum büyüyünce ne olacaksın ? " sorusuna asla itfayeci, polis, doktor demediğim ve daima " hacıhoca ve şeyh " olacağım dediğim meslek grubu.

bu insanların isimleri çoğunlukla arabidir. öyle değilse bile sonradan kendilerine arabi bir sıfat takarlar. mesela şeyh hacı fişfiş, imam el domdom, hafız bolbol efendi gibi. hepsi ya efendidir, ya imamdır ya hacıdır ya hocadır. televizyonda gördüğüm bir tanesi halının altına koydugu mıknatısa ıp baglamıs ve bu sayede halının ustundekı metal tesbıhını oynatarak sıfa dagıtıyordu. eh kula kulluk yaparsanız , olacagı da budur.

nedense bu seyhler , gunumuz dunyasında bır turlu keramet gosteremezler. mesela hepsının cep telefonu vardır ve havayolu sıreketlerı ıle gıderler uzak seyahatlere. zaten ben cep telefonu olan, elınde THY bıletı olan seyh gordum mu gulumsuyorum.*

ayrıca ilkel insan topluluklarında, "kabile reisi" demektir.

*