koltuğuna ankara halkının ortak onayı ile oturan bir belediye başkanı'nın sanatın seviyesinin düşmesi üzerine yaptığı balans ayarı'dır.

ne zaman; yedi yıl önce

hımmm. (bkz: temcit pilavı)


ayrıca bu topraklarda sanatçı denince benim aklıma nedense; ilk önce; mimar sinan geliyor. neden mi; sanat dediğin biraz özgün olur. avrupa'dan kopya yöntemlerle çıplak kadın heykeli yaptıktan sonra; Aaa ben sanat yaptım demek sanat olmamalıdır. tamam. aferin. başka neler yapabiliyorsun sanatçı olarak.

artık; ülkemizde sanat eseri o kadar bayağılaştı ki; kenan evren bile çıplak kadın resimleri çizerek sanatçı olabileceğini zannediyor mübarek.

herkeste yetenek olmayabilir tabi; baktın olmadı, magazin programlarında şarkı çığır, yine sanatçı olursunuz.

ısrar üzerine ekleme:

malum taş parçalarına zamanın belediye başkanlarından biri; "gönderin bana dolgu malzemesi olarak kullanayım" diye teklif sunmuştur maalesef kabul edilmemiştir.

aradan geçen onlarca yıllara rağmen faaliyetleri ankara halkı tarafından takdir gören sayın melih gökçek'e katılmaktayım; hem hani sanat toplum için değildi?