nuveyba

  1. filistinde bir bölge. bir mustafa islamoğlu şiiri.

    öfkemin hançerine su ver sen
    kalkalım bir seher vakti nuveyba
    işgal edilmiş topraklarımız üstüne
    güneş doğmadan önce

    her taşın dibine bir yıldız gömmüşler
    şu denizden hala kırbaç sesi gelir
    atlıları en son ne zaman görmüştün nuveyba
    ne zaman öpmüştün ayağını selahaddin'in

    kol kırılır yen içinde kalır
    ya baş koparsa nuveyba
    bu gövde bir düşerse yere ya
    kan tutar dağları, atom santrallerini
    yeryüzünü ve umutları sel alır

    geriye andın, aşkın ve adın kaldı
    andını çocuklar içti nuveyba
    aşkın yüreklere düştü
    adın cellatların kirli elinde
    filistin askısına dönüştü

    kan akacak bu topraklarda kan
    kendileri benimkini
    demirden atları seninkini içecek
    bir can düşecek toprağa
    sabra
    bin can kalkacak.

    ramallah'ta tarlalara çocuk ektik nuveyba
    taşlarıyla ebabiller dönüştü tomurcuğa
    güz ekinidir bilirsin verirse mevlâ
    yüreklerin buz kestiği bir mevsimin ardından
    her bir çiçek kesebilir çocuğa

    sihirbazın çırağını hatırlarsın nuveyba
    o hendekte hâlâ tüter annelerin şarkısı
    o gün bu gün hâlâ utanır güneş
    adın ateş, andın ateş, aşkın ateş.
    (yankisindan kurtulan ses 28.08.2006 00:34)


Vampircik - 2005 - 2015

sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur. sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez. yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.

sözlük sistemi ile geliştirilmiştir.