- ilk insanlar. başta gözleri görmedikleri için birbirlerinin çıplaklığını farketmemiş,şeytana uyup yasak bahçenin meyvasını yedikten sonra tanrı tarafından cezalandırılıp gözleri açılarak birbirlerinin çıplaklıklarını görüp utananarak asma yaprağıyla örtünmüşlerdir. cennetten kovularak dünyaya gönderilmişlerdir.
- (bkz: ademler ve havvalar)
- bizlerin olmasını sağlayan üredikçe üreyen insan türünün ilkleri. hepimiz onların çocuklarıyız*
- tanpınar'ın en müthiş hikâyelerinden birisidir. eserde, yanlış hatırlamıyorsam adem, yanında bir sıcaklık hisseder ve o sıcaklığın kaynağı olduğunu teşhis ettiği havva'yı anlayamaz, tanımlayamaz. sema ehli adem'e şöyle bir bilgi verir: "o senin yalnızlığının aynasıdır." çok tanpınarî olan bu cümle, belki de şunu diyordur: "sen, o'nunla yalnızlığına son ver(e)meyeceksin, o'na baktıkça, o'nda kendi yalnızlığını göreceksin, o, senin yalnızlığını yüzüne vuracak olandır, yalnızlığının makesidir." bu güzel cümle eğer bunu söylüyorsa, katılmıyorum.
- islama inananlar için ilk insan oldukları bilinmez. çünkü kuran'da böyle bir ifade yoktur. ama yaşadıkları dönemde başka insanlar yoktur denilebilir.
- (bkz: #978)
- anne ile babalamız.
Vampircik - 2005 - 2015
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
sözlük sistemi ile geliştirilmiştir.
