Korku ve kendinden şüphenin sahnesinde
Bir oyuncuyum
Anlamsız bir oyun bu
Ama yine de alkışlanacak...
Yanıbaşımda duruyorsun işte,
Ama anahtar zihnimin ellerinde...
Karanlığa ayrınlık diyen
Bir çağda yaşıyorum
Konuştuğum dil öldüğü halde,
Yine de şekiller var aklımda...
Adını bilmediğim bir çağda yaşıyorum
Korku bana yön verse de,
Nabzım öyle zayıf...
Vücudum bir kafes
Beni sevdiğimle raks etmekten alıkoyan
Anahtar zihnimin ellerinde...
Yanıbaşımda duruyorsun işte,
Ama anahtar zihnimin ellerinde.
Vücudum...
Vücudum bir kafes,
Bize verilen neyse, onu alıyoruz
Şimdi unutulmuş olman,
Affedildiğin anlamına gelmez ki...
Gece adımı haykıran
Bir çağda yaşıyorum
Ama kapıya vardığımda,
Kimseyi göremiyorum...
Ruhumu azat et...
Ruhumu azat et...
Vücudumu azat et...
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
