İçimizde kelebeklerin uçuşmasını sağlayan, ilk heyecanı yaşadığımız, hemen hemen herşeyin ilkini tattığımız sevgiliden şu andaki hayatımıza kalan nesneler veya duygular..
İster 7-8 yaşında yaşamış olun bu ilk sevgiyi ister 20-30lu yaşlarda illa ki bütün hayatı değiştirebilen yegane şey o sevgiliden kalır.
Benim için geriye kalanlar:
- Hala birinin elini ilk tutuşumda yüzümün kızarması
- Otobüse binip uzak bir yerlere her gidişte aynı yutsam da gitmeyen yumrunun boğazıma oturması
- Bir de şemsiye çikolata ambalajı **
silmeye kiyilamayan bir suru mesaj, mail, birlikte cekilen fotograflar, belirsiz araliklarla gelen aglama krizleri, beraberken dinlenilen sarkilar, beraber gidilen yerlere gitmek istememe, herhangi bir yerden gecerken birdenbire gelen onun kokusu, nasilolsa soylerim diyip soylemeye firsat bulunamayan birsuru sey, artik calmayan calsa da birsey ifade etmeyen bir cep telefonu, hayal kirikliklari, surekli aglamakli bir surat, gecmeyen bir ozlem, bir suru keske ve hala ona duyulan kocaman bir ask.
İlk sevgiliden geriye kalanlar diğerleri için tecrüedir. Kim bugün size 'İlk sevgilimsin bebeğim.' dese kanmayın,kesinlikle yalandır. İlk sevgiliden geriye kalanlar,sadece gece yatakta onu düşünüp 'Acaba devam etse nasıl olurdu?' sorusudur. Bazen size tuvalette de yardımcı olabilir..
bir sürü resim ve her baktığında keşke dedirten resimler. hele ki bu ilk sevgili aynı zamanda ilk aşkınızda oluyorsa iş dahada zor oluyor. içiniz daha bir baska acıyor... onu tekrar görebilmek haber alabilmek için bir sürü uğraş içinde oluyorsunuz... oluyorsunuzda noluyor onun bir baskasıyla birlikte olduğunu öğrenip daha baska bi acıyıda bunyenizde barındırıyorsunuz... bu acılar birikip birikip sakladığınız resimlerden daha cok olmaya baslıyor ve artık takıntıya yada saplantıya dönüşüyor.. hayatınıza baskalarınıda soksanız onun yerini tutmuyor.zaman gectikçe onu unutmak daha bi imkansız oluyor size göre çünkü hiç bitsin istemiyorsunuz. o olmasada ona olan aşkınız hep sizde olsun istiyorsunuz.
fakat deniyorsunuz unutmayı kurtulmayı.. kurtulma yolu olarak resimlerinden kurtulmayı düşünüyorsunuz ama yok faydası olmuoyor kıyamıyorsunuz tek bir resmini bile atmaya silmeye.. en iyisi bu acıyı yasamak diyorsunuz onun yeri içinizde hep ayrı hep özel kalıyor. kimse dolduramıyor unutturamıyor. bir gün belkii.... diye beklemeye devam ediyorsunuz ne kadar nereye kadar süreceğini bilmeden.. ondan geriye ne kaldıysa her daim sizin gittiğiniz her yere gitmek üzere hazır bi şekilde hep yanınızda oluyor. o zaten kalbinizde olduktan sonra bir kaç resmini tasımak insana mutluluk veriyor sanki o hep varmış gibii......
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
