bunla ilgili bi hikaye vardı ama ben ondan bahsetmeycem. ben kız isteme işinde verilen kahveden bahsedicem. anneler, dedeler, babalar, ahbaplar gidiyosunuz kız istemeye. kız evinde müstakbel kayınpeder, müstakbel kaynana, müstakbel kayındede ve müstakbel kayınahbaplar falan bekliyorlar. siz geçip oturuyosunuz. müstakbel eşiniz, kapıdan, içeri girmeden, kaç kişiye kahve yapacağını gözüyle sayıyor. daha sonra geçip mutfağa kahveleri yapmaya başlıyor.
müstakbel damat adayı ise sadece halıya bakıyor. orada büyükler konuşuyor. derken biranda kapı açılıyor. muhabbetin en hoş yerinde açılıyor bu kapı. müstakbel gelin adayımız elinde tepsi ile giriyor içeriye. kahveleri dağıtıyor. sıra size geliyor. kahvenizi alıyorsunuz. küçük bir göz kaçamağı yapıyorsunuz o arada.
büyükler başlıyor höpürdetmeye kahveyi. müstakbel gelinimiz kapıdan çıkıp odayı gözetlemeye başlıyor. siz kahvenizi içmek için ağzınıza götürüyorsunuz. içiyorsunuz. o ne?!!!! kahveniz tuzlu. içinizden bu adeti çıkaran hakkında en sunturlusundan bir küfür sallıyorsunuz. ama kimseye bellli etmiyorsunuz tuzlu olduğunu. siz o an dünyanın en güzel kahvesini içer gibi yapıyorsunuz. kafanızı kaldırıyorsunuz, müstakbel gelin size bakıyor. ve hınzırca gülüyor. başka bir yere bakamıyorsunuz. ama herkes size bakıyor. bunu hissediyorsunuz. çünkü o tuzlu kahveyi içmek, kızı gerçekten istediğinizi belli ediyor.
ben inşallah bunu yaşamam. inşallah ehl-i keyfin keyfini tazeleyen, taze elden çıkmış normal bir kahve içerim.
mutlu edit: gidip istedik ve kahveyi normal içtimm. yani ehl-i keyfin keyfini tazeleyen bir sözlüm var.
Çok yakında öcümü bu şekilde almayı planladığım suç unsurum. Bazen de düşünüyorum...Acaba bu şekilde mi yapmalıyım yoksa nikahta ayağına sağlam bir şekilde basmalımıyım diye. Nasılsa iki adeti de bilmiyor,üst üste biraz fazla gelir diye düşünüyorum.Ama adet yerini bulmalı bence.Evet,yine şeytanım geldi sanırım.
Bazen çok tatlıdır.
Profil Yayıncılık'tan çıkma, Geveze'nin, Tuzlu Kahve / Hayat Böyle Bir Şey Değil mi? kitabında şöyle güzel bir hikaye vardır:
Kıza bir partide rastlamıştı... Harika bir şeydi. O gün peşinde o kadar delikanlı vardı ki... Partinin sonunda kızı kahve içmeye davet etti.
Kız parti boyu dikkatini çekmeyen oğlanın davetine şaşırdı ama tam bir kibarlık gösterisi yaparak kabul etti. Hemen köşedeki şirin kafeye oturdular. Delikanlı öyle heyecanlıydı ki, kalbinin çarpmasından konuşamıyordu.Onun bu hali kızın da huzurunu kaçırdı...
"Ben artık gideyim" demeye hazırlanırken, delikanlı birden garsonu çağırdı.
"Bana biraz Tuz getirir misiniz" dedi. "Kahveme koymak için."
Yan masalardan bile şaşkın yüzler delikanlıya baktı. Kahveye tuz! Delikanlı kıpkırmızı oldu utançtan ama Tuzu kahvesine döktü ve içmeye başladı.
Kız, merakla "Garip bir ağız tadınız var." dedi... Delikanlı anlattı: "Çocukken deniz kenarında yaşardık. Hep deniz kenarında ve denizde oynardım. Denizin Tuzlu Suyunun tadı ağzımdan hiç eksilmedi. Bu tatla büyüdüm ben. Bu tadı çok sevdim. Kahveme tuz koymam bundan. Ne zaman o tuzlu tadı dilimde hissetsem, çocukluğumu, deniz kenarındaki evimizi ve mutlu ailemi hatırlıyorum... Annemle babam hala o deniz kenarında oturuyorlar. Onları ve evimi öyle özlüyorum ki..."
Bunları söylerken gözleri nemlenmişti delikanlının... Kız dinlediklerinden çok duygulanmıştı. İçini bu kadar samimi döken, evini, Ailesini bu kadar özleyen bir adam, evi, Aileyi seven biri olmalıydı. Evini düşünen, evini arayan, evini sakınan biri... Ev duyusu olan biri...
Kız da konuşmaya başladı. Onun da evi uzaklardaydı. Çocukluğu gibi...
O da ailesini anlattı.
Çok şirin bir sohbet olmuştu... Tatlı ve sıcak.
Ve de bu sohbet öykümüzün harikulade güzel başlangıcı olmuştu tabii... Buluşmaya devam ettiler ve her güzel öyküde olduğu gibi, prenses, prensle evlendi. Ve de sonuna kadar çok mutlu yaşadılar. Prenses ne zaman kahve yapsa prensine içine bir kaşık tuz koydu, hayat boyu... Onun böyle sevdiğini biliyordu çünkü...
40 yıl sonra, adam dünyaya veda etti. "Ölümümden sonra aç" diye bir mektup bırakmıştı sevgili karısına. Şöyle diyordu, satırlarında:
"Sevgilim, bir tanem. Lütfen beni affet. Bütün hayatımızı bir yalan üzerine kurduğum için beni affet. Sana hayatımda bir tek kere yalan söyledim... Tuzlu kahvede.
İlk buluştuğumuz Günü hatırlıyor musun? Öyle heyecanlı ve gergindim ki, şeker diyecekken 'Tuz' çıktı ağzımdan. Sen ve herkes bana bakarken, değiştirmeye o kadar utandım ki, yalanla devam ettim. Bu yalanın bizim ilişkimizin temeli olacağı hiç aklıma gelmemişti. Sana gerçeği anlatmayı defalarca düşündüm. Ama her defasında korkudan vazgeçtim. Şimdi ölüyorum ve artık korkmam için hiçbir sebep yok...
İşte gerçek... Ben tuzlu kahve sevmem! O garip ve rezil bir tat. Ama seni tanıdığım andan itibaren bu rezil kahveyi içtim. Hem de zerre pişmanlık duymadan. Seninle olmak hayatımın en büyük mutluluğu idi ve ben bu mutluluğu tuzlu kahveye borçluydum. Dünyaya bir daha gelsem, her şeyi yeniden yaşamak, seni yeniden tanımak ve bütün hayatımı yeniden seninle geçirmek isterim, ikinci bir hayat boyu daha tuzlu kahve içmek zorunda kalsam da..."
Yaşlı kadının gözyaşları mektubu sırılsıklam ıslattı. Lafı açıldığında bir gün biri, kadına "Tuzlu kahve nasıl bir şey?" diye soracak oldu...
müstakbel eşine kıyıp da bunu yapmayanlar evlilik hayatları boyunca "ah, neden yapmadım? keşke yapsaydım..." diye kendilerini yiyip duracaktır. o yüzden hiç acımayın ve yapın.
erkeğe hak görülen cezalardan en hafiflerinden. yahu adam zaten heyecanlı, bi de dayıyosunuz tuzlu kahveyi. sakin şampiyonlar, hayat uzun zaten eleman elinizde...
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
