sabah uyandığın ilk anda tam kaburgalarının altında hissettiğin ve rüya değil de gerçek olduğunu anladığın anda daha da dayanılmaz olan bir garip değişik hissiyattır kendisi.karanlık bir dehlizde boğulurmuş gibi hissedip kendini habire binalardan dışarıya, açık alana, deniz kenarına atsan da nafile dinmez bir nefes alamama hali olarak da nüksedebilen, sebebi olan "yar"ın da artık merhem olamayacağı amaçsız açık bir yara şeklinde dolaşmanı sağlayıp, tek çaresinin "geçen zaman" olduğu kaotik ruh hali diyebiliriz sanırım.
başına gelen ilk günlerde söylendiğinde, söyleyen kişinin ürküp kaçmasına sebep olacak denli korkunç bakışlar atmanı sağlayan şu söz de nihayetinde kabul etmen gereken gerçeğin özetidir aslında...
"önümüzdeki maçlara bakalım..."