henuz ilkokulda kucuk bir cocukken sosyal siniflarin henuz tam olarak farkina varmamisken kurdugum ufacik dialogla hafizamda ve fikirlerimde onemli yer edinmis bir kahraman 'temizlikci kadin' benim icin.;
- bak sen oku ki buyuyunce benim gibi temizlik yapmak zorunda kalma..
- aa neden oyle diyorsun emriye teyze ne sanslisin bu isin uzmani olarak eminim evin tertemizdir ne guzel mis gibi kokuyodur..

kendi kendime teselli ettigimi dusunup sonradan mutlu mu olsam yoksa uzulsem mi bilememistim ve sanirim insanin kendini karsisindakine soyledikleriyle kandiramayacagini ilk o zaman emriye teyze sayesinde ogrenmistim.

bunun disinda ne zaman bilmem kacinci kattan sarkmis bir bicimde cam silerken gorsem icimi korku sardiran sevimli insanlar.