izledikten sonra insanı çok fazla etkisi altına alabilen film.. öyle ki artık dolu gelmiş bir otobüsten sonra ikincisini bekleme fikri aklıma binbir olasılık getiriyor.. acaba ikinci otobüse binersem uzun zamandır görmediğim bir arkadaşımla karşılaşır mıyım? acaba birinci otobüse binersem karşıdan karşıya geçerken araba çarpar mı? ben en iyisi üçüncü otobüse bineyim de sağdan giderken cüzdan bulayım.. *

insan böyle nereye kadar yaşayabilir? birinci otobüse bineyim, arabanın biri ezsin, öleyim de bu olasılıklar karmaşaıklığından kurtulayım diyesi geliyor insanın..

ayrıca filmdeki gibi asla geriye dönüp bazı olayları değiştirmek istemem.. insan hatalarıyla olgunlaşır.. günlüğe bakıp her defasında geri dönebilen bir insan, nasıl olsa geri dönerim deyip hata yapmakla ilgili en küçük bir kuşku duymaz, beş yaşında çocuk zekasıyla dolanır etrafta sonra mazallah.. neyse tabi.. kimseye böyle bir hak verilmeyeceğine göre ben rahat olayım.. *