çocukluğumda portakal bahçeleri ve meşhur bornova bamyasının yetiştirildiği tarlalar ile çevrili olan, hatta mesire yeri olarak fazla uzaklara gitmeden evinize çok yakın bir mesafede kır havasını alabileceğiniz mekanlara sahip bir ilçe idi. buna birde manisa yolu üzerindeki ormanlık sâha ile üniversite dahilinde bulunan koruları ilave ederseniz gayet güzel bir mahaldi. fakat sanayişlemenin getirdiği şehirleşmeden kendine düşen payı alan bornova maalesef eski güzellik ve tarâvetini kaybetti. şimdi bir zamanların meşhur midhat bey konservelerinde kullanılan veya çarşıdan pazardan alınan bamyanın bile adını hatırlayan kalmadı. *
osmanlı devrinde bu mahallin ismi burun ova olarak geçmektedir. zannederim zamanla galat hâle gelerek burun ova'dan bornova'ya kalbolmuştur.