ne olduğunu beş yıl boyunca haftada iki kere yolculuk ettiğim eminönü-kadıköy vapurunda anladığım, yolculuğu daha bir eğlenceli kılan eylem. bazı insanlar için hoş bir vakit geçirme aracı iken bazıları bunu kendileri için mecburi bir görev havasında yaparlar, zira suratlarında "hadi lan martılar, çabucak yiğin ve defolun" der gibi bir ifade vardır. atılacak olan yiyeceğin her zaman simit olması da şart değildir. martıların çizi tarzı tuzlu krakerleri çok beğendikleri de tarafımdan gözlenmiştir.
bu eylemde ulaşılabilecek son nokta ise şahsım tarafından bizzat uygulanmış olan "martı tokatlamak"tır. bu amaç doğrultusunda avuç içine bir simit parçası alınır ve aç martının simidi miğdeye indirmek için hamle yaptığı anda içinde simit olan elle hayvana bir tane osmanlı tokadı patlatılır.
bu doğrultudaki bir sonraki hedefim ise "simitlere martı atmak"tır.
(bkz: kadıköy anadolu lisesi)