rüşvet, bir kişi veya kuruma iş görmek için, bu görülen işi hızlı ev tam istenilen şekilde yapmak ve kolaylık tanınması için verilen maddiyata denir.

efendim rüşvet günümüz türkiyesinde kime sorsanız ayıptır, günahtır, adi suçtur. ülkemizde kamuoyu yoklaması yapılsa yüzde 100 rüşvet almak ve vermeye karşıdır. hal böyle olunca insan soruyor e herkes karşı o man kim alıyor kim veriyor? *

aslında insanlarımız rüşveti küçüklükten hayata sokmakta, öyle yetiştirmekte, büyüyüncede yahu adama bak rüşvet almadan iş yapmaz oldu denmektedir. küçük çocuğa hadi şunu yap, şuraya git, dersini çalış gibi sözler sarf edilir. bunu uygulamayan çocuğa hadi bak yaparsan, çalışırsan, vb.. sana şunu alıcam, bunu yapıcam diyerek görevini yapmazsan ben sana böyle güzellik yaparım o zaman yaparsın denmekte, çocukta ulan zaten çalışmak benim işim ama dur çalışmıyo gibi yapıyım bana şunu alsınlar çalışayım der. biz insanımıza görevleri, ödevleri olduğunu, bunları yerine getirdiği zaman ödüllendirileceğini aşılamak ve anlatmak yerine daha kolay olan yapmazsan ben sana güzellik yaparım o zaman yaparsın mantalitesi, rahatlığı öğretilmektedir.

bugun bakınız televizyona gazeteye rüşvet alan polis değil, rüşvet almayan polis haber oluyor. kahraman ilan ediliyor, çalıştığı daire tarafından plaket veya ödül veriliyor. aslında bu ne kadar yozlaştığımızın bir tablosudur. aslında yapmış olduğu şey salt doğru olan kişi sanki marjinal hareket sergilemiş gibi övgülere, ekranlara taşınıyor. bunun için şöyle bişeyde diyebiliriz (bkz: yerde para bulup sahibine vermek) enayilik mi yoksa insanlık mı? burdan insanlık diye cevapları duyar gibiyim. o zaman herkesi bu cevaptan sonra kendi vicdanı ile muhasebeye bırakıyorum.