26 ağustos 1071... cuma namazının hemen ardından alparslan beyaz kefenini giymişti.. türklerin deli kanına artık toprakları dar geliyordu.. dünyaya sığmayan selçuklu ordusu, nasıl tek kıtaya sığabilirdi.. artık mukaddes anadolu toprağı ya türklerin olacaktı, ya da bu topraklar türklerin kanıyla sırılsıklam olacaktı.. en ön safta şaha kalktı alparslan'ın bembeyaz atı, doğduğundan beri beklediği kutsal an gelmişti.. vazifesine uçarak gitmek istiyordu sanki...

ve o gürültüyle hayal perdesi yırtıldı, afyon civarlarında konuşlanmış olan türk ordusunun başkomutanının gözündeki.. topçu birliklerimiz düşman siperlerini vurmaya başlamıştı.. tarih 26 ağustos 'tu, fakat 851 yıl ileri sarılmıştı kaset.. malazgirt'te ki sahne, madden farklı, fakat ruhları aynı insanlar tarafından bu kez de ege de tekrarlanıyordu.. ve alparslan'ın yüreği bu kez mustafa kemal 'in vücudunda çarpıyordu sanki.. bundan tam dört gün sonra düşmana kök söktüren ordusuna, "ordular, ilk hedefiniz akdenizdir, ileri!!!" emrini verecekti muzaffer başkomutan.. ve tarih bir ulusun zaferini yazacaktı, ve tarih 30 ağustos 'u gösterecekti..

* *


ve bu sahneler yahya kemal'e tek kıtayla bütün bir bin yılın özetini yapabilecek ilhamı getirecektir..


26 ağustos

şu kopan fırtına türk ordusudur ya rabbi,
senin uğrunda ölen ordu budur ya rabbi,
ta ki, yükselen ezanlarla müeyyed namın
galib et, çünkü bu son ordusudur islamın.

yahya kemal beyatlı