bir çok insan gibi benim de çocukluğum ve ilk gençliğim ahmet kaya ile geçti. sesindeki o arabesk tını, o yakıcı dalgalanmalar... solculuğun level-1 i gibidir neredeyse. bir çok solcu, solculuğa adımını onun şarkılarıyla atmış; birikimini arttırdıktan sonra da grup yorum'a, ali asker'e falan terfi edip, onu da bir parça dudak bükerek hatırlamıştır.(ama hepsi de iki kadeh rakı içtikten sonra bir ahmet kaya şarkısı patlatmıştır.) evet, bir parça arabesk damarı vardır. ve fakat zaten başarısı da tamamen buradan ileri gelmektedir. delikanlı gençliğin, yaralı isyan çığlığıdır. acıdır, sesindeki hüzün acıyı çoğlatır... hala arada bir dinlerim...