yargıdaki iş yükünün azaltılması için başka çözümler yokmuş gibi adaletin; hukuk mercilerinden uzak, adaletten ve hukuktan anlamayan kişilerce sağlanmasını amaçlayan bir uygulamanın adını verdiği dönem.
yeterli ve hatta fazlasıyla hukukçunun ve hukuk fakültesinin bulunduğu bir ülkede, yargılamanın ve adaletin başka ellere bırakılması; hukuka olan güven duygusunun azalmasından, yargılamanın tekelleşmesinden, ticarileşmesinden ve avukatlık mesleği gibi birçok onurlu mesleğin küçümsenmesinden başka bir amaç taşıyor olamaz. hukuka ve doğru uygulanmasına senelerini ve hatta ömrünü vermiş meslek erbablarının bir kenara atılarak, sanki yargılama çok basit bir şeymiş ve de birkaç saat ders alan kişilerce de pek tabii yapılabilirmiş gibi bir anlayışla hareket etmek, şuan sağlanmaya çalışılan adaletin dahi mumla aranacağı günlerin beklendiğinin habercisi. yargılama sistemi içerisinde, başkaca uzmanlık bilgisi gerektiren konularda yapılan danışmalar dahi ticari nitelik kazanmaya devam etmekte ve tekelleşmeler her geçen gün biraz daha artmaktayken, bu ticarileşmenin göz göre göre daha da arttırılması, hak ve hukukun vatandaşa parayla yakınlığı derecesinde sağlanacağını haber vermektedir. Kaldı ki, arabuluculuk hukukçulara bırakılsa dahi, yargılamanın tekelleşmesi gibi pek çok sakıncanın doğması kaçınılmazdır. artık "yargıda iş yükünün azaltılması", "adaletin daha kolay elde edilmesi" gibi bahanelerle birilerine yargıyı kullanarak fazladan ticari sahalar açılmaya devam edilirse, adalet de paranın miktarıyla doğru orantılı olarak sağlanmaya devam edecektir.