aktif ya da pasif sözlük yazarları olarak gilgalad'dan aldığımız dünkü maili pek umursamamam, üzerine pek konuşmamam gerekiyor muhtemelen. ne de olsa ben buradan gideli çok çok uzun zaman oldu, gilin yazdıkları çok da umrumda olmamalı. ama gilin yazdığı bu satırlar beni biraz hayrete ve çoğunlukla da öfkeye sevk etti. satır aralarında okuduğum kelimeler sözlüğe uğramayan insanları bir sıfatlandırma çabasının bariz örnekleri. hatta hatta biraz suçlama görüyorum. sebebi nedir çözemedim. ama madem ki mevzu buraya kadar geldi bana adamakıllı bir inceleme yapmak düşer.

diyarı sırtladığı söylenen diyojenist adlı yazardan bahsetmiş gil mesela, kimsenin yazmadığı zamanlarda dahi yazması sebebiyle diyarı sırtlamak sıfatına nail olmuş bu arkadaş. bana birisi diyarı sırtlamak ne demektir açıklayabilir mi acaba? yani diyeceğim o ki, her gün sözlüğe girip bir tanım yazmak diyarı sırtlamak mı oluyor? bu tek başına birinin yapabileceği bir şey mi? diyojenist isterse her gün yüzlerce tanım girsin, ne fark eder? sözlük denen oluşumun mantığı onlarca, yüzlerce insanın aynı anda yazdığı bir yer olmasında değil mi? tek kişinin yazması burayı olsa olsa bir bloga çevirir. ya da sözlük ilk açıldığında burada sadece gilgalad'ın yazma hakkına sahip olduğunu düşünürsek, sözlüğün ilk haline geri döndüğünü, hiç ilerleyemediğini gösterir. ama kesinlikle buranın sırtlandığını göstermez. bir kere burada anlaşalım.

bana kalırsa sözlüğü sırtlamak denen şey en başta buranın imtiyaz sahiplerince sonra editörlerince yapılması gereken bir şey. hala taş devrinden kalma bir yazılımla çalışıyor bu sözlük. hala göze çok kötü görünen bir tasarımı var. hala bir sayfaya tıklayıp dakikalarca beklemek zorunda kalıyorsunuz. hala istatistik sayfası çalışmıyor. diğer sözlüklerde olan bir çok uygulama hala bu sözlükte yok. türkçe şöleni gibi kimi nasıl eğlendirdiğini ya da nasıl tatmin ettiğini çözemediğim bir durum var ortada. komik desem değil, saçma desem değil. öyle bir durum işte. ekşi sözlük türkçe başlığa geçtiğinde yaşananlarla burada yaşananlara bakıyorum. bu sözlük hala insan gücüyle çalışan bir makine gibi duruyor gözümün önünde. o çağı geçeli çok oldu sayın yazarlar ve okurlar ama burası bariz şekilde geriye gidiyor.

ayrıca bahsetmem gereken bir mevzu da "şöhret uğruna değerlerinden taviz vermeme" durumu. arkadaşlar burası en nihayetinde bir sözlük. kimse buraya ulvi değerler atfetmeye çalışmasın, sözlük bunu kaldıramaz çünkü. eğer içinizde bu sözlüğe karşı çok metafizik hisler besliyorsanız bilmelisiniz ki bu sizin deneyiminizden öteye geçmiyor. burayı değerli yapabilecek olan tek şey birbirini tanıyan yazarların arkadaşlıklarıdır ki bu mevzu da en fazla iki insanın arasındaki arkadaşlığın başlama noktası olması sebebiyle, olabildiğince subjektif bir değer yükler sözlüğe, fazlasını değil. bu sözlük arkadaşlıkların ittirmesiyle ayakta kalabilecek bir sözlük de değil zaten, çünkü buranın çekirdek kadrosundan birisi olarak kendimi önemli bir konuma koyabilsem de arkadaşlıklarımızın burayı ileri götürmekten çok uzakta olduğunu söyleyebilirim. yaklaşık 4000 insanın yazar olduğu bu sözlükte çok şahane arkadaşlıklar başlamış ve harika şeyler yaşanmış olsaydı burası bugün bu halde de olmazdı zaten. bu da bariz bir gerçek. burada başlayan arkadaşlıklar bile -bazılarımızınki hariç- pek sağlam değil ki kimse buralara uğramıyor.

keşke bu sözlük şöhret uğruna biraz önünü görebilse ve değerlerinden taviz verebilseydi. keşke burada sadece 2 yıl yazmış olmama ve ayrılalı neredeyse 3 sene olmuş olmasına rağmen hala en beğenilen dördüncü vampir olmasaydım. bu bana çok komik geliyor artık. bazen insanın tabloya her açıdan bakabilmek için oturduğu koltuktan kalkması gerekiyor. ama değerleri arasında "bu koltuktan hiç kalkmayacağım" gibi bir madde bulunan insana bunu anlatmak imkansız elbette. eh, peki siz bilirsiniz. şimdi buraya baktığımda bir zamanlar her gün girip sayfalarca yazı yazdığım ve arkadaşlıklar kurduğum ama o zamandan bu zamana ileriye değil sadece geriye gitmiş bir yer görüyorum. vampircik sözlük yazar mezarlığına dönmüş. artık yazmayan, yıllardır tek kez giriş yapmamış onlarca yazar var. 2000 küsür yazar görünüyor ama hiç biri yazmıyor! bu komiktir bence. ve zaten bu sözlüğü önemli yapan adamlar da onlardı. neden gittiler? artık önemi yok çünkü geri gelmeye niyetleri olmadığını çok iyi biliyorum.

gilgalad'a tek açıklama yapıyorum; burası bir mezar, ara sıra gelip iki fatiha okuyan ve gidenler dışında kimsenin başka bir şey yapabileceği bir yer değil. popüler bir mezar yoktur, olmayacak. mezarlar çok ciddi yerlerdir, hüzünlü yerlerdir, şehre uzakta olurlar. soğuk taşlar, soğuk toprak ve ellerini açıp tanrıya dua edenlerden başkası gelmez artık buraya. burayı bu hale getirenin kim olduğunu da sanırım görebiliyorsun; senden başka kimse değil. burayı bir gece kulübü de yapabilirdin, bir cafe de, bir kütüphane de. sen burayı bir mezar yapmayı seçtin. sonuçlarından memnun olmayabilirsin ama hakikat bu. attığın mailler kimseyi geri getirmeyecek, bundan yüzde yüz eminim.

yazımı alıntıyla bitireyim, bill hicks'in de dediği gibi; i don't mean to sound bitter, cold, or cruel, but I am, so that's how it comes out.
hoşçakalın.