yaşlı bir adam karanlık bir yolda tek başına duruyordu. ne tarafa doğru gitmesi konusunda kararsız, nereye gittiğini ve kim olduğunu da unutmuş bir vaziyette öylece duruyordu. yaşlı bacaklarını dinlendirebilmek ve oturmak için yere çökerken birden karşısında yaşlıca bir kadının belirdiğini fark etti. kadın dudak altından gülümsedi ve kıkırdayarak "pekala, şimdi sıra üçüncü dileğinde, ne diliyorsun?" diye sordu.

yaşlı adam şaşkın bir halde homurdandı; "üçüncü dileğim mi? birinci ve ikinci dileğim olmadan bu nasıl üçüncü dileğim olabilir ki?"

"sen çoktan ilk iki dileğini diledin bile," dedi kadın, "ama ikinci dileğin, her şeyi birinci dileğinden önceki haline geri çevirmemdi. bu yüzden hiçbir şey hatırlamıyorsun; çünkü her şey sen hiç dilek dilemeden önceki eski haline geri döndü." kadın zavallı yaşlı adama güldü. "böylelikle sadece bir dilek hakkın kaldı"

"peki o zaman," dedi yaşlı adam. "anlattıklarına hiç inanmıyorum ama dilek dilemenin de kimseye zararı yok. ben kim olduğumu bilmek istiyorum."

"komik" dedi kadın, yaşlı adamın dileğini yerine getirip sonsuza dek gözden kaybolurken; "bu senin ilk dileğindi..."