Bütün ülkelerdeki gerici propagandaya göre daima başka ülkelerde ya da başka halklarda aranması gereken varlıktır.

Her türlü gericiliğin ölümsüz "düşman"larından biri ise onu başka yerde aramayı öğütlemiştir:

"... Alman halkının asıl düşmanı Almanya'dadır: Alman emperyalizmi, Alman savaş partisi, Alman gizli diplomasisi. Alman halkı, kendi emperyalistlerine karşı mücadele eden diğer ülkelerin proletaryasıyla işbirliği içinde, kendi ülkesindeki bu düşmana karşı politik bir savaşım vermelidir.

Biz Alman halkıyla birlikteyiz - Alman Tirpitzleri ve Falkenhaynlarıyla, Alman politik baskı ve sosyal kölelik hükümetiyle ortak hiçbir yanımız yoktur. Onlar için hiçbirşey, her şey Alman halkı için. Her şey uluslararası proletarya için, Alman proletaryası ve ayaklar altında çiğnenen insanlık için.

İşçi sınıfının düşmanları kitlelerin unutkanlığına bel bağlıyorlar - bunun büyük bir yanlış hesap olduğunu gösterelim. Bahislerini kitlelerin boşvermişliği üzerine oynuyorlar - ama biz gür bir sesle haykıralım:

Emperyalist, kumarbazlar halkın sabrını daha ne kadar kötüye kullanacaklar? Kıyımlar yetti artık! Kahrolsun içerdeki ve dışarıdaki savaş çığırtkanları! Soykırıma son!"

(Karl Liebknecht, Her halkın asıl düşmanı kendi ülkesindedir!, 1925)