annemin hic deli arkadasi olmadi. ve aslinda kendisi de pek deli degildi. ama olaya suradan gireyim. bi yerden girmek lazim sonucta. yoksa baslik ve yorum, dam ustunde saksagana dogru ilerliyor.

neyse. benim babamin deli bi arkadasi vardi. bacanak derlerdi birbirlerine. cok da severdi bizi, biz de onu. evimize her gelisinde bize tobleronlar falan. ama garip bi sevgi hitabi daha vardi. ne zaman kapida karsilasak ya da ugurlasak cukunuzu yerim lan sizin derdi.

deli miydi. seviyor muydu gercekten. neydi olay cozemedim. artik cukunuzu yerim demiyor. (benim yasim yirmi alti, abiminki otuz)