insanlarla telepatik bir bağ kurabildiğine inandığım ak pak eşya. öyle ki; benimki doluyken ayrı, boşken ayrı ses çıkartıyor. ben otururken daha bir gürültülü, yatınca sessiz olmaya çalışıyor. içinde yemek varken dolap kapağındaki kıvrım bükülerek koca bir gülümseme halini alıyor..

ayrıca; buzdolabı süslerine bayılıyor, sırf yeni süsler alacağım diye tatile gitmemi iple çekiyor.

o olmasa ne yapardım bilmiyorum. orada öylece durup bana bakması bile huzur veriyor.

seni seviyorum sevgili buzdolabım. dışarıdan buz gibi gözüksen de, sımsıcak bir yüreğin* var biliyorum..