İzlediğim en eğlenceli, en sıradışı, en şeker, ennnn komik shoujo anime! Tadı damağımda kaldı!
Pek çok yerde çok övüldüğünü bilmekle beraber bu seriye aslında büyük bir şüpheyle yaklaşıyordum. Çünkü konu şöyle özetlenmişti: "Sadece zengin çocuklarının (ve -burslu olarak- çok ama çok yetenekli öğrencilerin) girebildiği Ouran Akademisi'nin en yakışıklı ve karizmatik erkek öğrencileri, okulun kızlarını eğlendirmek için bir "host club" kurarlar. Kulüp odası olarak kullanılan eski müzik odasına yanlışlıkla yolu düşen burslu öğrenci Haruhi Fujioka bir kaza sonucu kulübe ait değerli bir vazoyu kırar ve bunu ödemek için kulübün ayak işlerine bakmakla görevlendirilir. Böylece olaylar gelişir."
Eh, pek de çekici değil... Özellikle "host club" olayına şüpheyle yaklaşmamak mümkün değil: Hele hele ilk iki bölümde homoseksüel ve ensest ilişki imalarını görünce "bögh? Bu ne yaa?" deyip vazgeçmek son derece mümkün (ben de az daha öyle yapıyordum). Fakat biraz sabredip izlemeye devam edince olayların hiç de göründüğü gibi olmadığını, bahsi geçen kulübün bir jigololuk müessesi değil, kızların güzel iltifatlarla eğlendirilip hoşça vakit geçirmesini sağlayan, eski zamanlardaki çay partileri tadında bir toplantı kulübünden başka bir şey olmadığını anlıyor, ister istemez yumuşuyorsunuz... Ama asıl olaylar kulübün işleyişinden değil, yeni gelen fakir çocuk Haruhi'nin dünyadan bihaber yaşayan zengin veletlerle etkileşiminden doğuyor. Ve muhteşem bir komediye sahip, karakterlerinin altı doldurulmuş, harika bir anime çıkıyor karşımıza!
Bundan sonrasını, izlemek isteyenler okumasınlar: Aşağıda bol bol spoiler vereceğim çünkü.
--! spoiler !--
Animemizin önemli karakterleri sırasıyla şöyle:
Haruhi Fujioka: Animemizin esas kızı. Klasik esas kızlardan çok farklı: öyle çok neşeli, çok sakar, çok iyi kalpli filan olarak resmedilmemiş. Aksine, gayet cool, tam bir kitap kurdu (hatta inek!), yakışıklı erkek görünce erimeyen ve host club aktivitelerini gayet saçma bulan, izledikçe "İşte bu! İşte bu! The ultimate, best-ever, anime girl! Kawaiiiiiiii! " diye gözlerimin dolmasını sağlayan süper bir karakter kendisi! Cinsiyet kavramı pek gelişmediği için (ki bunun sebeplerini anlamak için 10. Bölüme kadar sabretmeniz ve babasıyla tanışmanız gerekiyor!) saçlarını kısacık kestirip kocaman gözlükler ve bol, salaş kıyafetlerle gezinmekten hiç gocunmayan bu inek kızımızın yolu bir gün Host Club'a düşüyor. Ve Host Club'a ait değerli bir vazoyu kırıp klübe borçlanıyor. Önce ayak işlerine bakan Haruhi'nin kız gibi güzel olduğunu (hatta zaten kız olduğunu!) fark eden kulüp üyeleri, onu da aralarına alıp bir host yapıyorlar. Böylece serüven başlıyor. Eh, bir sürü yakışıklı erkeğin arasında tek kız olunca serinin "reverse harem"e dönüşmesi de kaçınılmaz oluyor tabii: Haruhi, başta Tamaki olmak üzere gruptaki erkeklerin ilgisini çekiyor, hatta kendisi de zamanla Tamaki'den hoşlanmaya başlıyor... Yazık ki animede Haruhi'nin Tamaki'ye olan ilgisi mangadaki gibi açıkça verilmemiş; bu sonucu yalnızca bazı imalardan ve son iki bölümdeki gelişmelerden çıkarabiliyoruz...
Tamaki Suoh: Host Club'ın başkanı ve en yakışıklı üyesi. Yarı Fransız, yarı Japon; gerçek sarışın, muhteşem piyano çalan bir çocuk. Tam bir "prince charming". Bu arada, kendisinin son zamanlarda gördüğüm en şeker esas oğlan olduğunu da belirtmeden geçemeyeceğim: İlk bölümdeki o yakışıklı, karizmatik, kibirli havası insana itici gelse de, zamanla Tamaki'nin aslında çok iyi kalpli, yardımsever, kendine bir aile yaratmaya çalışan, yalnız kalmış küçük bir çocuk olduğunu fark ediyoruz. Ayrıca gruptakilere küsünce bir köşeye geçip oturması, oyuncak ayısına olan düşkünlüğü, Haruhi'ye âşık olduğunu bir türlü anlamayıp kendisini onun babası yerine koyduğunu zannetmesi, hepsi acayip komik ve çok şeker! Başkalarının bakış açısını anlamakta tam bir dâhi olan Tamaki’nin iş kendi duygularına gelince tam bir idiot kesilmesi muhteşem! Evet, shoujo animelerin klasik "problemli, tehlikeli, cool" esas oğlanı klişesini kırdığı, hatta bununla ince ince dalgasını geçtiği için OHSHC ayrıca başarılı.
Kyoya Ootori: Host Club'ın başkan yardımcısı, karizmatik, cool insan. Ayrıca Host Club'ın "anne"si, yani klübü çekip çeviren asıl beyin, gizli lider. Onu sürekli bir şeyler çiziktirirken, bilgisayarında işlem yaparken, ya da kendince iş bağlantıları kurarken görüyoruz. İlk başta fazlasıyla çıkarcı bir profil çizerken, aslında onun da ailesinden kaynaklanan sorunları olduğunu fark edip gerçek kişiliğini öğrendikçe kendisine karşı yumuşuyor, hatta onu sevmeye başlıyorsunuz.
Hikaru ve Kaoru Hitachiin: Bu ikiz kardeşlerin olayı ise "yaramaz ve şeytani" olmaları. Bu da yetmezmiş gibi ilk başlarda aralarında homoseksüel ve ensest bir ilişki olduğuna dair imalarda bulunuluyor; ama zamanla anlıyoruz ki kızlar arasında böyle şeylerden hoşlananlar olduğu için (evet, çok sapıkça, ama shounen-ai diye bir anime türü olmasını da başka türlü açıklamanın imkânı yok...) Hitachiin kardeşler homoseksüel olmadıkları halde böyleymiş gibi davranıyorlar. Haruhi'yle sınıf arkadaşı olan ikizler zamanla kendi dünyalarını bu kıza açıyor, özellikle Haruhi'nin ikisini birbirinden ayırt edebilen tek kişi olması yüzünden son derece etkileniyorlar (ki hayatları boyunca bunu başarabilen olmamış... zavallıcıklar... *snif snif*), ve gün geçtikçe hem Hikaru hem de Kaoru Haruhi'den hoşlanmaya başlıyor. İkizlerden daha düşünceli, daha az bencil ve daha kibar olanı Kaoru, erkek kardeşinin kendisi için daha önemli olduğunu anlayıp aradan çekiliyor...
Mitsukuni Haninozuka: "Honey-senpai" olarak da bilinen, küçük çocuk görünümlü (aslında grubun en büyüğüdür!) lolita-çocuk. Yani, tamam, kendinden genç erkeklere ilgi duyanları anlıyorum da, Honey-senpai'ye ilgi duyan kızları hiç ama hiç anlayamadım sevgili okurlar: Çünkü Honey senpai, dış görünüşü ve davranışları ile tam bir küçük çocuk! Hatta bu yüzden, kendisi en sevemediğim karakterdir: Bu ne lan, 17 yaşındasın sen, titre ve kendine gel! Yaşının adamı ol! Öyle her dakka şeker yiyerek, tavşanınla dolaşarak yaşanmaz adamım... (Not: Honey-senpai çocuksu tipine ve davranışlarına rağmen dövüş sanatlarında büyük bir ustadır! Tek başına koca bir ordunun hakkından gelebilir. Hatta o kadar ki, kendisinin varlığı ortaya çıkarsa Birleşmiş Milletler Japonya'da "kitle imha silahları" üretildiği gerekçesiyle ülkeye gözlemci gönderecektir!)
Takashi Morinozuka: "Mori-senpai" olarak da bilinir; Honey'nin en yakın dostu ve adeta bekçisidir. Grubun erkeksi, kaslı, az konuşan karakteridir. Severiz kendisini.
Bunlar da Honey ve Mori senpailer:
Bu ana karakterlerden başka, tam bir otaku ve dominant bir patron olan Renge; Haruhi'nin acayip komik bir tip olan babası (kendisini ilk gördüğümde gülme krizine girmiştim!), okulun Kara Büyü klübünün başkanı olan ve sürekli elinde Belzenef adını verdiği bir kedi kuklasıyla dolaşan Nekozawa, ayrıca Kyoya'nın önemli bir işadamı olan despot babasıyla Tamaki'nin Ouran akademisinin müdürü olan babası, animedeki diğer önemli karakterlerdir.
Animeyle ilgili söyleyebileceğim tek kötü şey, çok çabuk bitmesiydi! Evet, bu serinin kesinlikle bir devamı olmalı; çünkü pek çok şey havada kaldı. Gerçi son sahnede bütün oğlanlar Haruhi'yle tek tek dans ederken Kyoyo'nun ve Tamaki'nin babaları arasında geçen "o kızı ben oğluma alıcam!" "hayır ben alıcam!" muhabbeti beni son derece eğlendirdi, yalan değil... Ama yine de Tamaki ve Haruhi arasındaki ilişki biraz daha belirginleşmeliydi diye düşünüyorum. Neyse...
--! spoiler !--
OHSHC her bölümüyle seyirciyi eğlendirip kahkahalara boğmakla birlikte, nerdeyse son iki bölüme kadar pek fazla gelişme olmadığını da eklemek isterim: Toplam 26 bölümden sadece yarısını (1-4-5-8-10-15-16-20-21-24-25-26. Bölümleri) izleyerek de bütün hikayeye hakim olabilirsiniz. Ayrıca bol bol gülmek için bunlara 22 ve 23'ü de ekleyin. Fakat vaktiniz bolsa, ve "senaryo eksikliğini kafaya takmam, ben sadece eğlenmek istiyorum" diyorsanız, sadece arkanıza yaslanın ve bütün bölümleri yavaş yavaş, sindire sindire izleyip tadını çıkarın!
Kısacası OHSHC, tam bir kız animesi olmakla birlikte erkeklerin de gayet keyif alarak izleyebileceği çok şeker bir shoujo. İçinizde hâlâ çocuk kalabilmiş bir parça olsun, yeter...
9.5/10
Pek çok yerde çok övüldüğünü bilmekle beraber bu seriye aslında büyük bir şüpheyle yaklaşıyordum. Çünkü konu şöyle özetlenmişti: "Sadece zengin çocuklarının (ve -burslu olarak- çok ama çok yetenekli öğrencilerin) girebildiği Ouran Akademisi'nin en yakışıklı ve karizmatik erkek öğrencileri, okulun kızlarını eğlendirmek için bir "host club" kurarlar. Kulüp odası olarak kullanılan eski müzik odasına yanlışlıkla yolu düşen burslu öğrenci Haruhi Fujioka bir kaza sonucu kulübe ait değerli bir vazoyu kırar ve bunu ödemek için kulübün ayak işlerine bakmakla görevlendirilir. Böylece olaylar gelişir."
Eh, pek de çekici değil... Özellikle "host club" olayına şüpheyle yaklaşmamak mümkün değil: Hele hele ilk iki bölümde homoseksüel ve ensest ilişki imalarını görünce "bögh? Bu ne yaa?" deyip vazgeçmek son derece mümkün (ben de az daha öyle yapıyordum). Fakat biraz sabredip izlemeye devam edince olayların hiç de göründüğü gibi olmadığını, bahsi geçen kulübün bir jigololuk müessesi değil, kızların güzel iltifatlarla eğlendirilip hoşça vakit geçirmesini sağlayan, eski zamanlardaki çay partileri tadında bir toplantı kulübünden başka bir şey olmadığını anlıyor, ister istemez yumuşuyorsunuz... Ama asıl olaylar kulübün işleyişinden değil, yeni gelen fakir çocuk Haruhi'nin dünyadan bihaber yaşayan zengin veletlerle etkileşiminden doğuyor. Ve muhteşem bir komediye sahip, karakterlerinin altı doldurulmuş, harika bir anime çıkıyor karşımıza!
Bundan sonrasını, izlemek isteyenler okumasınlar: Aşağıda bol bol spoiler vereceğim çünkü.
--! spoiler !--
Animemizin önemli karakterleri sırasıyla şöyle:
Haruhi Fujioka: Animemizin esas kızı. Klasik esas kızlardan çok farklı: öyle çok neşeli, çok sakar, çok iyi kalpli filan olarak resmedilmemiş. Aksine, gayet cool, tam bir kitap kurdu (hatta inek!), yakışıklı erkek görünce erimeyen ve host club aktivitelerini gayet saçma bulan, izledikçe "İşte bu! İşte bu! The ultimate, best-ever, anime girl! Kawaiiiiiiii! " diye gözlerimin dolmasını sağlayan süper bir karakter kendisi! Cinsiyet kavramı pek gelişmediği için (ki bunun sebeplerini anlamak için 10. Bölüme kadar sabretmeniz ve babasıyla tanışmanız gerekiyor!) saçlarını kısacık kestirip kocaman gözlükler ve bol, salaş kıyafetlerle gezinmekten hiç gocunmayan bu inek kızımızın yolu bir gün Host Club'a düşüyor. Ve Host Club'a ait değerli bir vazoyu kırıp klübe borçlanıyor. Önce ayak işlerine bakan Haruhi'nin kız gibi güzel olduğunu (hatta zaten kız olduğunu!) fark eden kulüp üyeleri, onu da aralarına alıp bir host yapıyorlar. Böylece serüven başlıyor. Eh, bir sürü yakışıklı erkeğin arasında tek kız olunca serinin "reverse harem"e dönüşmesi de kaçınılmaz oluyor tabii: Haruhi, başta Tamaki olmak üzere gruptaki erkeklerin ilgisini çekiyor, hatta kendisi de zamanla Tamaki'den hoşlanmaya başlıyor... Yazık ki animede Haruhi'nin Tamaki'ye olan ilgisi mangadaki gibi açıkça verilmemiş; bu sonucu yalnızca bazı imalardan ve son iki bölümdeki gelişmelerden çıkarabiliyoruz...
Tamaki Suoh: Host Club'ın başkanı ve en yakışıklı üyesi. Yarı Fransız, yarı Japon; gerçek sarışın, muhteşem piyano çalan bir çocuk. Tam bir "prince charming". Bu arada, kendisinin son zamanlarda gördüğüm en şeker esas oğlan olduğunu da belirtmeden geçemeyeceğim: İlk bölümdeki o yakışıklı, karizmatik, kibirli havası insana itici gelse de, zamanla Tamaki'nin aslında çok iyi kalpli, yardımsever, kendine bir aile yaratmaya çalışan, yalnız kalmış küçük bir çocuk olduğunu fark ediyoruz. Ayrıca gruptakilere küsünce bir köşeye geçip oturması, oyuncak ayısına olan düşkünlüğü, Haruhi'ye âşık olduğunu bir türlü anlamayıp kendisini onun babası yerine koyduğunu zannetmesi, hepsi acayip komik ve çok şeker! Başkalarının bakış açısını anlamakta tam bir dâhi olan Tamaki’nin iş kendi duygularına gelince tam bir idiot kesilmesi muhteşem! Evet, shoujo animelerin klasik "problemli, tehlikeli, cool" esas oğlanı klişesini kırdığı, hatta bununla ince ince dalgasını geçtiği için OHSHC ayrıca başarılı.
Kyoya Ootori: Host Club'ın başkan yardımcısı, karizmatik, cool insan. Ayrıca Host Club'ın "anne"si, yani klübü çekip çeviren asıl beyin, gizli lider. Onu sürekli bir şeyler çiziktirirken, bilgisayarında işlem yaparken, ya da kendince iş bağlantıları kurarken görüyoruz. İlk başta fazlasıyla çıkarcı bir profil çizerken, aslında onun da ailesinden kaynaklanan sorunları olduğunu fark edip gerçek kişiliğini öğrendikçe kendisine karşı yumuşuyor, hatta onu sevmeye başlıyorsunuz.
Hikaru ve Kaoru Hitachiin: Bu ikiz kardeşlerin olayı ise "yaramaz ve şeytani" olmaları. Bu da yetmezmiş gibi ilk başlarda aralarında homoseksüel ve ensest bir ilişki olduğuna dair imalarda bulunuluyor; ama zamanla anlıyoruz ki kızlar arasında böyle şeylerden hoşlananlar olduğu için (evet, çok sapıkça, ama shounen-ai diye bir anime türü olmasını da başka türlü açıklamanın imkânı yok...) Hitachiin kardeşler homoseksüel olmadıkları halde böyleymiş gibi davranıyorlar. Haruhi'yle sınıf arkadaşı olan ikizler zamanla kendi dünyalarını bu kıza açıyor, özellikle Haruhi'nin ikisini birbirinden ayırt edebilen tek kişi olması yüzünden son derece etkileniyorlar (ki hayatları boyunca bunu başarabilen olmamış... zavallıcıklar... *snif snif*), ve gün geçtikçe hem Hikaru hem de Kaoru Haruhi'den hoşlanmaya başlıyor. İkizlerden daha düşünceli, daha az bencil ve daha kibar olanı Kaoru, erkek kardeşinin kendisi için daha önemli olduğunu anlayıp aradan çekiliyor...
Mitsukuni Haninozuka: "Honey-senpai" olarak da bilinen, küçük çocuk görünümlü (aslında grubun en büyüğüdür!) lolita-çocuk. Yani, tamam, kendinden genç erkeklere ilgi duyanları anlıyorum da, Honey-senpai'ye ilgi duyan kızları hiç ama hiç anlayamadım sevgili okurlar: Çünkü Honey senpai, dış görünüşü ve davranışları ile tam bir küçük çocuk! Hatta bu yüzden, kendisi en sevemediğim karakterdir: Bu ne lan, 17 yaşındasın sen, titre ve kendine gel! Yaşının adamı ol! Öyle her dakka şeker yiyerek, tavşanınla dolaşarak yaşanmaz adamım... (Not: Honey-senpai çocuksu tipine ve davranışlarına rağmen dövüş sanatlarında büyük bir ustadır! Tek başına koca bir ordunun hakkından gelebilir. Hatta o kadar ki, kendisinin varlığı ortaya çıkarsa Birleşmiş Milletler Japonya'da "kitle imha silahları" üretildiği gerekçesiyle ülkeye gözlemci gönderecektir!)
Takashi Morinozuka: "Mori-senpai" olarak da bilinir; Honey'nin en yakın dostu ve adeta bekçisidir. Grubun erkeksi, kaslı, az konuşan karakteridir. Severiz kendisini.
Bunlar da Honey ve Mori senpailer:
Bu ana karakterlerden başka, tam bir otaku ve dominant bir patron olan Renge; Haruhi'nin acayip komik bir tip olan babası (kendisini ilk gördüğümde gülme krizine girmiştim!), okulun Kara Büyü klübünün başkanı olan ve sürekli elinde Belzenef adını verdiği bir kedi kuklasıyla dolaşan Nekozawa, ayrıca Kyoya'nın önemli bir işadamı olan despot babasıyla Tamaki'nin Ouran akademisinin müdürü olan babası, animedeki diğer önemli karakterlerdir.
Animeyle ilgili söyleyebileceğim tek kötü şey, çok çabuk bitmesiydi! Evet, bu serinin kesinlikle bir devamı olmalı; çünkü pek çok şey havada kaldı. Gerçi son sahnede bütün oğlanlar Haruhi'yle tek tek dans ederken Kyoyo'nun ve Tamaki'nin babaları arasında geçen "o kızı ben oğluma alıcam!" "hayır ben alıcam!" muhabbeti beni son derece eğlendirdi, yalan değil... Ama yine de Tamaki ve Haruhi arasındaki ilişki biraz daha belirginleşmeliydi diye düşünüyorum. Neyse...
--! spoiler !--
OHSHC her bölümüyle seyirciyi eğlendirip kahkahalara boğmakla birlikte, nerdeyse son iki bölüme kadar pek fazla gelişme olmadığını da eklemek isterim: Toplam 26 bölümden sadece yarısını (1-4-5-8-10-15-16-20-21-24-25-26. Bölümleri) izleyerek de bütün hikayeye hakim olabilirsiniz. Ayrıca bol bol gülmek için bunlara 22 ve 23'ü de ekleyin. Fakat vaktiniz bolsa, ve "senaryo eksikliğini kafaya takmam, ben sadece eğlenmek istiyorum" diyorsanız, sadece arkanıza yaslanın ve bütün bölümleri yavaş yavaş, sindire sindire izleyip tadını çıkarın!
Kısacası OHSHC, tam bir kız animesi olmakla birlikte erkeklerin de gayet keyif alarak izleyebileceği çok şeker bir shoujo. İçinizde hâlâ çocuk kalabilmiş bir parça olsun, yeter...
9.5/10
(#273511) itaatsiz|03.05.2010 03:26|