goethe'nin, türkçeye genç werther in acıları şeklinde çevrilmiş, yayımlandığı yıllarda bir intihar salgınına yol açan ve kendine büyük bir ün kazandıran, klasikleşmiş eserinin adıdır.

eser bir mektup - roman şekliyle kaleme alınmıştır. kendinden ve içinde bulunduğu yaratıcılık kuraklığından kaçan ve ailesi ve en iyi dostundan ayrılarak başka bir yere yaşamaya giden werther'in, en yakın dostu olan wilhelm'e yazdığı mektuplar şeklindedir.


spoiler

werther, gittiği kasabada yaratıcılığını güzel manzaralar ve doğaya kendini vererek bulmaya çalışır ve bu sırada hiç ummadığı bir anda, daha sonra hayatını sessiz ve umutsuzca adayacağı lotte ile tanışır. lotte'ye aşık olan werther, onun albert isimli bir kişi ile evleneceğini öğrenir. fakat bu onun aşkına engel olmayacaktır.

zaman geçtikçe werther, lotte ve ailesi ve hatta albert ile yakınlaşır ve onlardan biri gibi olur. diğer taraftan iç dünyasında, içi içini kemirmekte, sevdiği, taptığı kadını bakasının görmekten ve ona aşkını söyleyememekten dolayı ciddi içsel buhranlar geçirir. çoğunlukla ölümü bir çözüm olarak görmektedir.

lotte'ye olan aşkı büyürken ve onun imkansızlığı her geçen gün daha da artarken werther, yavaş yavaş bir insan silüetine, isteksiz, gereksiz tepkiler veren bir gölgeye dönecek ve çözümü ölümde arayacaktr.

eserde geçmekte olan aşağıdaki kısımlar özellikle dikkat çekici ve güzeldir*:

"..ayrıca yüreğimi değil, aklım ve yeteneklerimi beğeniyor. halbuki herşeyin kaynağı yürektir; bütün gücün, bütün mutluluğun, bütün kederin.. ah, bildiklerimi herkes bilebilir; yüreğim sadece bana aittir."

"tanrı'ya, onu bana bağlaması için dua edemiyorum; ama yine de sanki o bana aitmiş gibi geliyor. tanrı'ya onu bana vermesi için dua edemiyorum; çünkü o, bir başkasına ait.."

"pencereden bakıyorum ve görüyorum: fırtınada uçuşan bulutların arasında gökyüzünün tek tek yıldızlarını görüyorum! hayır, sizler düşmeyeceksiniz! o ebedi olan* sizi yüreğinde taşıyor; beni de. büyük ayı'nın okunu oluşturan iki yıldız görüyorum; takım yıldızların arasında en çok onu seviyorum. senden ayrıldığımda, evinin bahçe kapısından çıktığımda, tam karşımda olurdu hep. ne büyük bir esirlikle seyretmiştim bu takım yıldızı çoğu kez. göğe uzanmış ellerle onu, o andaki bahtiyarlığımın işareti, kutsal simgesi ilan ettim! daha neler neler yok ki, ah sevgili lotte, bana seni hatırlatsın? benliğim seninle çevrili değil mi? kutsal elinle dokunduğun pek çok eşyaya bir çocuk gibi doyumsuzca sarılmadım mı?"

spoiler