2 taraf arasındaki derin mücadeleden elde edilen hazin sonuçtur. hakikatı anlatan gerçek bir örnek vermek gerekirse budur:
yorgun ve güçsüz sesi ile seslendi, iyi günler herkese diye. birkaç dakika vaktinizi alacağım ve kibarca devam etti: elimde görmüş olduğunuz küçük metal tükenmez kalem, çok kullanışlı, her yerde cebinizde çakmak gibi taşıyabilirsiniz, 2 metreye kadar uzar, çok kullanışlı...dolaşmaya başladı vagonun her tarafında defalarca tekrarladı ezbere bildiği cümleleri ve her defasında daha umutsuz daha sessiz daha az anlatımla, çok uygun fiyatla satmak istediği kalemlere alıcı bulmak niyetinde. tanesi 500, üçü 1 milyon, eski parada söylemesi herhalde bir pazarlama tekniği olmalı...sonuçsuz çabasının ardından vagon değiştirmeyi düşünmüş olmalı ki bir durak sonra indi, yada soluklanmak amacıydı veya güvenlikçileri yoklamak! işte o durakta japon yapıştırıcısı satan o adam girdi, yüksek diri sesi ile ürününü tanıtan, dinç ve zinde. girer girmez daha tanıtım pazarlama cümleleri bitmeden 5-6 tane dağıttı, vagonun önünde dağıtıp arkasındaki dağıttıklarının paralarını topladı, ortada dolaştı bir iki daha dağıttı ve öndekilerden de paraları topladı. tanesini 1 ytl’ye sattığı japonları. her ödeme sonrası, allah bereket versin dedi, teşekkür etti, başarılı satıcı.
toplumun çok küçük de olsa bir numunesi ve deney kümesi olan, ekonomik olarak alt ve orta sınıf halkın tercih etmek zorunda kaldığı bu vagon, bir istatistiğin sonucunu ortaya atmıştı aslında. bu halkın yazacak, not edecek şeyleri yapıştırmak, tamir etmek, onarmak zorunda kaldıkları şeylerden çok daha azdı işte. hayat gereksinimlerin öncelik sırasına göre yapılan ayırımı göz önünde bulundurmasak bu halkın kırık dökük şeyleri var. her şeyden önce onarmak istedikleri, hatta ondan da önce hiç olsun istemedikleri kırık dökük şeyler. tamirinin yenisini almaktan daha ekonomik ve daha cazip olan belki küçük belki büyük şeyler. toplumsal yaralarının fiziki numuneleri olan kimi zaman ütü, kimi zaman dolap, kimi zaman ayna, kimi zaman kalem! belki 1 ytl’lik japonun yapıştıracağı şeyler içinde olan en önemli parça. borçları, kırık dökük listeleri, hatırlamak istenmeyenlerin üzerindeki karalamayı çizecek kalem. herkesin kaleme ihtiyacı vardır aslında, ama daha geç bitsin diye hafızalarda, ruhlarında saklar yoksul halk....