geçenlerde radyoda konuşulmuştu, şarkıların insanlarda edindiği yere göre zamanlı zamansız onları zayıf kıldığı. muhtemelen adı gerçekten de şartlanmışlık ancak insan yaşarken öyle demez, büyük sebeplere, ilahi güçlere bağlar bütün bunları. tesadüfler can damarıdır çoğu kez olayın, onlar olmasa başka bir gün başka bir şekilde olacaktır halbuki olacaklar. bütün bunların sebebi küçükken yüksek dozlarına maruz kaldığımız masallarda; büyüdükçe, modern zamanlara uyarlanmış masallarla dolu kitaplar, filmler ve bizler için olmazsa olmaz diğer pek çok şeyde gizli. hatta gizli bile değil, açıktan açığa ortada.

zaman zaman karşımıza; zamanında okunup beğenilmiş ve saklanılmış yazılar ya da yaşanılırken; iyi, kötü, güzel, çirkin gelip, duyguları en uç dozlarda olduğu için kaydedilmiş konuşmalar, gözyaşlarıyla kendinizi kandırıp her seferinde silmekten döndüğünüz bir yığın şey çıkar. her karşınıza çıktığında tam olarak bu olur; hepsi teker teker ve tekrar tekrar okunur. ama o kadar da kötü olmadığını anlarsınız bu durumun, çünkü hayat her gün değiştirirken sizi, karşınıza çıkan herhangi bir şeyin size anlatacakları da değişecektir. ama ne olursa olsun gözyaşlarınızla ıslatacaksınızdır o anları. işte böyle anlarda, o anları olabileceği kadar çarpıcı yapmak için arkadan çalması gereken şarkılar vardır. hatta muhtemelen siz o şarkıyı daha dosyalar karşınıza çıkmadan açmışsınızdır. hayat zamanlamasını bir kez daha ortaya koymuştur yani. ama çalmalıdır o şarkı, olmazsa bir şeyler eksik gelir size. bu şarkı da öylelerinden işte. yüzlerce kez çalsa da bıkılmayacak, çünkü başından sonuna kadar bir olacaksınız şarkıyla, okuduklarınızla, gözyaşlarıyla ve içinizdeki acıyla.*