Türk zekasının bir göstergesidir. Aynı hatta ilerleyen iki dolmuştan birisi, yolcularını diğerine aktararak, benzin tasarrufu sağlanmış olur. Yolcuları alan dolmuşçu da bunu reddetmez çünkü aynı isteği bir gün kendi de isteyebilir. Kapasitenin maximum kullanılması sağlanmış olur böylece. Meslektaşların dayanışmasıdır. Diğer dolmuşa geçen yolcularda kuzu kuzu geçerek, yeni yurtlarında boş koltuk ararlar. Bazıları acele eder ki ilk ben oturayım diye.
Ha bide şöyle bi duygu vardır. Yeni geldiğiniz dolmuştaki yolculara karşı kendinizi bir yabancı gibi hissedersiniz sanki yabancı topraklara gelen turistler gibi. Geldiğiniz dolmuşun insanlarını kendinize daha yakın hissedersiniz, onlarla aynı takımda olduğunuzu zannedersiniz. Buradakilerle kavga etsem eski dolmuştaki, bir zamanlar beraber yolculuk ettiğim insanlar beni korur mu ki diye de sormadan edilmez hani.
Ben bu duygular içindeyken eski şöförüm ilk kavşaktan dönüp yeni partilere karşı yelken açar.