humeyni'yi sevenleri iran'a yollamak isteyenlerin, che'yi sevenleri nereye yollamayı düşündüklerini merak etmekteyim.
hep işinize göre davranın anasını satıyım, tek doğru düşünce sizin, başkasının farklı düşünmeye hakkı yok di mi? olay atatürk'e saygıya, ezana kadar gidiyor. kardeşim sevmemekle ne alakası var bu durumun, bir insanın başka bir insanı sevemeyeceğini, içinden gelemeyeceğini düşünemiyor musunuz? daha önce de belirtilmiş, bu ülkede sevilmeyen başka hiç bir lider olmamış mı?
şunu karıştırmayalım, evet bir insanın atatürkü sevmesi için milyonlarca sebep var, ben inanıyorum ki atatürkü sevmeyen kitle de çok az ülkemizde. aksini düşünenin zaten yakın tarihten haberi yok demektir, tarafsız olaya bakamıyor demektir. ama bu durumun atatürk'ün sevilmemesi yasak olan bir insan haline getirilmesi çok saçma, zaten bu tartışmaların sebebi atatürk'ün tartışılamaz bir insan haline getirilmesinden kaynaklanmıyor mu?
biriniz de çıkın diyin ki, atatürk de sevaplarıyla günahlarıyla yaptıklarıyla* yapamadıklarıyla* ülkesi için ömrünü harcamış, gazi olmuş, büyük dehasıyla ülkesine hizmet için çırpınmış bir devlet adamı. kabullenin artık daha fazlası veya daha azı olmadığını.

kişisel not: atatürkü seven, ankaralı olmam sebebiyle sık ziyaret ettiğim ankarada anıtkabire küçük kuzenlerimi alıp ruhuna fatiha okumaya giden biriyim. kabullenemeyip rahatsız olduğum şey bu kadar taraflı davranılması. cheyi sevenlerin burada kalmasına laf söylemeyip, humeyniyi sevenleri irana gönderen, başörtüsü ile okumak isteyenleri suudi arabistana gönderen, ineğe tapanları hindistana gönderen, yahudileri israile, hristiyanları vatikana gönderen hızını alamayıp gurbetçileri almanyaya gönderen * bu zihniyete karşıyım. biz yıllardır farklı kültürleri bir arada yaşatabilmiş bir milletiz, nedir bu farklılıkara tahammülsüzlük?