en güzel örenği hüsn ü aşk ta yaşanmış daha doğrusu icra edilmiş olan aşktır.aşk ve hüsn kişileştiriliyor ve önce allahın kula daha sonra kulun tanrıya duyduğu aşk anlatılıyor. hüsn aşk a aşık olur ve onu elde edebilmek için kendi içine bir yolculuğa girer ki bu yolculuk sırasında kalp ülkesinde kimya yı aramaya başlar eserde kullanılan her kelime bir simge özelliği taşır ve tasavvufi değere sahiptir.hüsn yaşadığı tüm olaylardan sonra ikiliğin olamdığını her şeyin bir bütün olduğunu ve gerçek aşkı yani ilahi aşkı bulur. her şey allahın izlerini yani tecellilerini taşır ve kim neyi severse neye aşık olursa olsun sonuçtan allahtan gelen izlere onu sıfatlarına da aşık olmuş demektir.yani temelde duyulan aşk ilahidir.beşeri aşk bilinmeden ve tadılmadan ilahi aşka ulaşmak zordur.bunu parçadan bütüne gitmek olarak düşünebiliriz.