Lens kullanmaya başlayan eski müptelalarının hiç ama hiç aramadığı, özlemediği, nostalji yapmak için bile takmak istemeyeceği hede.

"Neden gözlük takılmamalı?" başlıklı yazımın maddeleri şu şekildedir:
1. Güneş gözlüğü takamazsınız. Gözlerinizi kısmaktan, göz kenarlarınız erken kırışır.
2. Sürekli yüzünüzü korumak zorunda hissedersiniz kendinizi. Top oyunları fobinizdir.
3. Gözleriniz güzel de olsa, göz makyajı da yapsanız, pek bir şey anlaşılmaz. Çünkü dikkati çeken çerçevedir. Gözler sönük kalır.
4. Kulak arkanızda, burnunuzun üzerinde -eğer tam zamanlı takmak zorundaysanız ve küçüklüğünüzden beri kullanıyorsanız- gözlük izleeri oluşur.
5. Yağmurda çamurda, banyo yaparken, çorba içerken bile bir engeldir sizin için.
6. Çocukluğunuz beri kulaklarınızda çınlayan bir söz vardır: Dörtgöz. Bunun acısını taşırsınız.
7. Gözlük gözünüzden kayar, onu geriye itmek tik hâlini alır.
8. Direkt önünüze değilde, sağa sola bakıyorsanız camın sınırlarından çıkarsınız. Göremezsiniz.
9. Yine sağa sola bakarken odak değişeceği için, görüşünüzde sorun olur.
10. Kırılırsa atıp yenisini almak o kadar kolay değildir. Bayağı para sayarsınız.
11. Camlar kirlenip durur, silersiniz. Çizilir.

Bunlar aklıma gelenler...

Yanarım da camekan arkasında geçen yıllarıma yanarım. Yaşasın güneş gözlüğü takabilme özgürlüğü! Bu mudur? Budur.