ateiste acımak

  1. kendisinden (ve herşeyden) büyük bir varlığın emri altına girmektense, onu hiçe saymayı seçen insanın acziyetini gördüğünde hisettiğindir. an itibariyle "her nefis ateist tabiatlıdır". kendi başına buyruk olmak, kendi kurallarını kendi koymak ister, kendi kendinin efendisi olmak ister. amma ve lakin herşeyde olduğu gibi bu istekler de bir bedel ister. kendi kendinin efendisi olan, dünyanın yükünü de almıştır üzerine. kader, kaza ve takdir gibi bir teselliden mahrumdur. tevekkül nimeti yüreğinin kursağından geçemeyendir. dünün ağırlığını, bu günün anlamsızlığını ve yarının kaygısını olanca ağırlığı ile kendi taşır. zavallıdır. acınasıdır.
    (#188884) sevennaapmaz|24.05.2008 01:40|