Ulusalcılığın ulusunu sevip onun iyiliğini istemek tanımından bombacı, cuntacı, faşist, eli silahlı insanlar güruhu tanımına çekilmesini hayretle izlemekteyim... Ulusalcılığın birkaç insan ismine indirgenmesini de...

Madem insanlar üzerinden konuşuyoruz; düşünelim bakalım bir Uğur Mumcu, bir Necip Hablemitoğlu, bir Ahmet Taner Kışlalı, bugünün tanımları çerçevesinde düşünürsek hangi tanımın kapsamına gireceklerdi acaba? Liberal? İrticacı? Komünist?? Saydığım tüm bu isimler sol çizgiye yakın olsa da ortak paydaları vatanlarını, milletlerini sevmekten başka birşey değildi, o yüzden hepsini bir arada toplayan tanım "ulusalcı" olmalidır. Nitekim hepsi emperyalist güçlerin (ki bu büyük oranda ABD, ardından AB oluyor hepimizin bildiği üzre) ülkemiz üzerindeki oyunları üzerine yazmış çizmiş kafa patlatmış insanlardı; hiçbirinin gerçek dindarlarla ugraşmakla işi olmadı. Ama Özal'la ya da şimdiki ılımlı islamcılar ekolüyle uğraşmadılar mı, uğraştılar, o ayrı; çünkü bu güruhun dini alet ederek kendi gruplarının çıkarlarına hizmet ettiklerini görüyorlardı (bkz. Ozal'ın semiren ailesi, bkz. Unakıtan'ın yumurtacı oğlu, bkz. Erbakan hoca'nın altınları... daha hangi birini sayayım dedirten bir sürü şey...), ülkenin en iyi işleyen kaynaklarını birer birer yabancı sermayeye sattıklarını görüyorlardı (Tüpraş'ı hatırlayın, tam hatırlayamadım rakamları, yalan olmasın ama 2-3 senelik kârına satılmadı mı koskoca tesis??), vatansever olup da buna kafa tutmayacak insan olur mu Allahaşkına? Peki sonra ne oldu, birtakım karanlık güçler tarafından susturulmadılar mı? Sizce bunun nedeni nedir acaba? Cuntacı olmaları mı, yoksa bombacı olmaları mı??


Öte yandan bir de milliyetçiler var... Arkadaşlar milliyetçileri de "dinden arındırılmamış ulusalcılar" olarak tanımlamışlar... Oysa baktığınız zaman milliyetçiler ve ulusalcılar aynı şeyi söylemekteler: Vatanımızın emperyalist güçlerin ve onların maşalarının at koşturduğu bir yer olma konumundan kurtarmalıyız! İşin ilginci, artık eski tüfek solcularla ülkücülerin bu noktada birleştiğini görüyoruz: Gelmiş geçmiş en büyük Türk milliyetçilerinden, Kıbrıs davasına baş koymuş Rauf Denktaş'ın danışmanı, Mümtaz Soysal hoca örneğin... Altemur Kılıç yazılarında eski komünistlere kucak açıyor... Demek ki milletini sevenler hakikaten ortak bir paydada buluşabiliyor! Yok şu adam namazında niyazında dindar bir adammış, beriki ateistmiş, bunlar mühim değil o ortak paydada...

Ha, bu arada kendilerini laik diye adlandıran, bir yandan da ulusalcıların içinde sayılan bir takım insanlar da var ki, dindarların tümüne
tuhaf bir paranoya ile bakmaktalar... Bunların varlığını da yadsımıyorum, tıpkı radikal, eğitimsiz gerçekten faşist olan birtakım ülkücülerin
varlığını da yadsımadığım gibi... Ama daha önce de söylemiştim, yine tekrarlıyorum: Bütün vatanseverleri din düşmanı, darbeci, faşist
insanlar şeklinde etiketlemek ayıptır, günahtır yahu! Gerçekten de bu ülkede yanlış giden şeyler olduğunu düşünüp bunu göstermeye çalışan, Tayyip Erdoğan'a kişisel gıcıklıktan ziyade dini kullanarak rant sağladığını, icraatlarıyla ülkeyi batağa sürüklediğini düşündüğü için karşı çıkan, bunu yaparken de ezana namaza islamiyete (kendi inansa da inanmasa da) saygılı olan insanlar hiç mi yok?? Hayır efendim, bence asıl bu insanlar çoğunlukta "ulusalcı" diye tabir ettiğimiz grupta. Fakat Metin Aydoğan'ın, Uğur Mumcu'nun, Anıl Çeçen'in, Emin Gürses'in kitaplarını/yazılarını hiç okumamış, bu ülke üzerinde oyunlar oynandığı gerçeğini paranoyaklık olarak adlandıran insanlar daha çok bu ülkede, maalesef ki ne maalesef...