hakkında bilinenlerin devamlı yanlı olduğu hareket.mesela ben sanıyordum ki; devrim oldu, sabah islam devrimi olduğu için kadınlar kapandı vs. iran'da islam devrimi yapıldıktan iki yıl sonra referandum ile kadınların hicap giymesi kararı yüzde 97 gibi yüksek bir oyla uygulamaya konulmuş . iranlı bir arkadaşımla devrimle ilgili cahilliğimi aydınlatıcı uzun bir sohbetimiz oldu ve aynı kişi ile sohbetimde islam devrimi ile şu ilgimi çeken yorumlarda bulundu :

islam devrimi iran halkının büyük ümitlerle yapmış olduğu şaha karşı durmanın gururuyla yapılmış çok onurlu bir eylemdir. zaman içerisinde ise boyut değişti . çoğunlukta olanlar diğerlerine dayatmaya başladılar. bugün iran'da bunun artı ve eksilerini hissediyoruz. mesela devrim sebebi ile her şeyimizi kendimiz üretiyoruz bu önemli bir şey,neredeyse hiçbir anlamda dışa bağımlı değiliz. bisküviden otomobile kadar her şey bu ülkenin öz kaynaklarıyla ve bu ülkede üretiliyor. fakat insanlarda mollaların baskıcı rejiminin vermiş olduğu bir bıkkınlık var. özellikle son dönemki nesile bu açıklanamıyor , onlar tüm bu hareketi, gelişme sürecini ve bugünkü durumu anlamlandıramıyorlar. dışarıdaki dünya ile bağları var ve hicap giyme zorunluluğunun ya da sevgilisiyle sokakta el ele gezemeyişinin ona izah edilmesi çok zor. batıdan izole edilmiş gibi dursa da bu asla mümkün değil. ülkeye giren her şey her ne kadar islam devleti şartlarına uygun hale getirilse de burda büyük bir coğrafyadan ve milyonlarca insandan bahsediyoruz. mesela iran'da resmi anlamda coca cola yasak. ama herkes kola içiyor ve her yerde kola var. hepsi ülkenin kuzeyinden kaçak yollarla geliyor ve devlet buna göz yummak zorunda. resmen izin vermese de bunu şu an engellemiyor ya da engelleyemiyor. nihayetinde bir arz ve talep meselesi. coca cola'nın görünen bir iran pazarı yok, bunu islam devrimi nedeniyle ve bu marka amerika menşeli siyonist işbirlikçi olduğu için devlet tabii ki yasaklıyor.ama bunu pratiğe dökmek imkan dahilinde mi? bugün biz öz eleştiri yapan iran vatandaşları bunu sorguluyoruz. ülkenin durumu da aynı bunun gibi. resmen pek çok şeye izin verilmiyor, fakat el altından bunların tümü gerçekleşiyor. devlet baskıcı tutumuyla insanlara bazı şeyleri sınırlıyor fakat kapalı kapılar ardından yürüyor bu sefer işler. bu da tabii ki iranın geleceği için kaygı verici bir durum. kimi bastırılmış olgular batının da bu coğrafyaya pompaladığı çeşitli yollarla iran devrimin ardından kangrene dönüşmüş ya da dönüştürülmüş durumda. ama bizler biliyoruz ki , devrim ve yaşadığımız savaş olmasaydı asla bu kadar köklerimize bağlı olmayacaktık. bunlar birer öz eleştiri , kendim ve iran adına. fakat bunu yapan bir iranlı kolay kolay bulamazsın. kendi içlerinde yakınsalar dahi iranlılar hepsi bir bütündür ve islam devrimi onları yapıldığı dönemde, zulme karşı ayakta tutan en güçlü tutkal olmuştu. bugün bir saldırı yapılırsa yine bu devrim ile buna karşı duracağımızı düşünüyorum.

iran'da devrimden bu yana büyüyerek devam eden sorunlardan biri de mezhep meseleleri. sünniler mollalar tarafından müslüman dahi sayılmıyorlar. kimi yerlerde tartışmalar değişik yerlere varıyor. bir de humeyni'nin şaha karşı devrimi amerika yardımı ile gerçekleştirdiği ve devrimden sonra amerika'yı karşısına aldığına dair tartışmalar da var. buna inananlar ve inanmayanlar vs... iran'da olup biteni dışardan değerlendirmek pek doğru değil bu yüzden, hep eksik ve hep taraflı daima...

bu konuşmalardan sonra ister istemez şu sözler geldi aklıma;
hiç bir bozgun mutlak değildir, hiç bir zafer umulanı getirmez ...