frank herbert'in sadece iyi bir yazar değil, iyi bir felsefeci de olduğunu gösteren kitabından aklımda kalan satırlardır:

"korkmamalıyım; korku akıl katilidir! korku, toptan yok oluşu getiren küçük ölümdür. korkumla yüzleşeceğim... üzerimden ve içimden geçmesine izin vereceğim... ve geçip gittiği zaman, geçtiği yolu görmek için iç gözümü ona çevireceğim. korkunun gittiği yerde hiçbir şey olmayacak. yalnızca ben
kalacağım!"

(bkz: dune)