şöyle derler:

çok eski zamanlardan birinde bir mütercim çeviri yaparken şöyle bir cümle okuyor: "sakalı dört parmaktan uzun olan ahmaktır..." bunun üzerine mütercim kendi sakalını ölçüyor, dört parmaktan uzun... sonra sakalını tutuyor mumun alevinde kısaltmaya çalışıyor, ancak sakalın tümü yanıyor... mütercim ise sayfanın altına o cümle için şöyle bir not düşüyor: "tecrübeyle sabittir!"