çocukluk devresinden ziyade gençlik devresinde okunmasının daha mantıklı olduğunu düşündüğüm yazar.
defalarca okunsa da insanı sıkmayan çok güzel bir üslubu vardır.
günümüz hikayelerindeki "bir delinin hezayanları" * şeklindeki akımdan sıkılan, adam gibi bir konusu olan hikayeler okumak isteyenler için bire birdir.
genç yaşta * vefat eden ömer seyfettin'in ilginç cocukluk anılarından biri şöyle:

ömer seyfettin minyon fakat çok güçlü bi çocukmuş. yatılı kaldığı okulun pencere demirlerini eğip okuldan kaçarmış. bir gün okulun en iri yarı kabadayı çocuklarından biriyle kavga etmişler, çocuğun kafası kan içinde ikisini de müdürün odasıma götürmüşler. müdür: "oğlum söyle arkadaşının kafasına ne ile vurdun?" diye sormuş. ömer cevap vermiş: "yumruğumla öğretmenim. müdür inanmak istememiş ve sorusunu birkaç kez daha tekrarlamış. sonunda ömer seyfettin şöyle demiş: "isterseniz sınayın, tekrar vurayım. patlatamazsam cezama razıyım."