istanbul

  1. yalnızlıklar, hüzünler, nefretler ve aşklar şehri. o güne kadar yaşanılan her şeyi, bünyesinde sizi yavaş yavaş sindirirken aynı hızla unutturur. eğer istanbul da yaşamaya başlamışsanız artık istanbullusunuzdur, tarihininden gelen doygun medeniyeti, yaşanmışlıkların hayaletleri bir saniye olsun bırakmaz peşinizi, sürekli size fısıldar durur. kaldırımda yürürken gördüğünüz harebe ahşap ev sizi sizden öncekilere götürür donan zamanda hayatlar geçer gözlerinizin önünden. hapis hayatın, sürgün hayatın ve sevgisiz hayatın yaşanır olduğu yegane şehirdir, tombul anaçteyzedir, kimi zaman kulak çeken fakat geri kalanda nemli bağrına basan.*
    (#16017) maikule|09.06.2006 23:13|